son birkac senedir yogun kitap okuyan bunyemi hergun bu dusunceye iten onermedir. konuyu acarsam herhangi bir isimi yapmadan once kafamda kurguluyorum oynuyorum mesela kafamin icinde hep birseyler donuyor yapicaklarimla alakali esasinda, sozgelimi is gerceklestiginde istedigim gibi gerceklesmedigini gelismedigini gordugumde de kafam bozuluyor. bu isin sonu nereye gider cozemedim o yuzden;
yav bi el atin bu olaylar kitap okumakla mi alakalidir bilen varsa beri gelip beni aydinlatsin.
gerçektir. kitap okumak insani düşünmeye dolayisiyla hayal kurmaya iter. hayal kurmayan insandan da bir b.k olmaz ama aşiriya variyorsa, saplanti haline gelmişse sorun sizde olabilir. okuduğunuz şeylerin de etkisi vardir. daha reel kitaplar okursaniz sorun ortadan kalkabilir belki.
okudugum kitaplari daha dogrusu beni bu hale getirdigini dusundugum kitaplari soyliyim recete yazmaniz kolaylasir diye iki senedir kulliyatini bitirdigim (bkz: salinger) (bkz: stephan zweig) (bkz: hemingway) var, evet durum bu.
Kendi içinde çelişki barındıran önerme. Eğer bu savı öne atan kişi iyi bir kitap okuruysa - ki onu iddia ediyor- o zaman dile getirdiği bu sav da bir hayaldir. Yani durum aslında tam tersidir. Ki toplumun, çoğunluğun sandığının aksine hayalcilik kötü bir şey değildir bence. Başkalarının yalanlarının gerçek olduğu bir evrede kişinin gerçeğinin kendi hayalleri olsa bundan kime ne zarar gelir? O yüzden okuyun, düşleyin... Bu sizi gerçekleştirecek, gerçek kılacaktır!
