Bazen bir takvim yaprağı, bazen bir otobüs bileti, bazen eski sevgilinin bir fotoğrafı, bazen o okurken arasına düşmüş bir saç teli...
Arasında kalan ne olursa olsun sonradan fark edilince insanı alıp geçmişe götürür. Bu gidiş tatlı bir gülümsemeye de sebep olabilir, bir gözyaşı olup alabilir de.
Kitap insana kattıkları dışında içinde kişinin yakın tarihinide barındırır.
lisede aşık olduğum kız ile birlikte yediğimiz ülker çikolatalı gofretin jelatini. kitabı açmamla birlikte resmen bir ışık parladı ve bütün anılarım yüzüme vurdu.
Acilin romantizm kasmaya geldim.
Sene 2011 dedem siroz hastaligindan yataga dusmus, bilinci kapanip aciliyor. Kitap okumayi cok seven dedecigim okudugunu unutup ayni kitabi tekrar tekrar okuyor. Son gunleri oldugunun farkindayiz artik butun aile kendi yasadigi sehirlerden kalkmis tekirdaga gelmis bayram yaklasiyor hem dedeyi gorelim diye. Neyse buyuklerin elleri opuluyor yemekler yeniyor derken dede dertli, dede sikintili. Soruyoruz ne oldu diye, "bir yuz liram vardi kaderinpenasina vericektim bulamiyorum" diyor ama uzuntusu yuzunden okunuyor, biricik torununa harclik verememenin uzuntusu.neyse efendim bayram bitiyor is okul sebepleriyle istanbula donuyoruz ve olaydan bir sure sonra vefat haberi geliyor. Defin islemlerinden sonra dedenin odasini toparlamaya girisiyoruz esyalari uzerinden iyi zamanlarini yad ediyoruz derken elime aylarca elinde olan kitabi geliyor. Buruk bir gulumsemeyle sayfalarini cevirirken kitabin 2 sayfasi arasinda bir zarfa denk geliyorum uzerinde dedemin el yazisiyla ismim yaziyor. Zarfi aciyorum ve icinden dedemin bana verdigi son bayram harcligi cikiyor. Once kp ardindan baba kp ve hala kp hungur hungur aglamaya basliyor. O 100 lira 3 yil harcanmadan cuzdan icinde kp ile geziyor ve sonunda icralik olmamak adina kp o 100 lirayi bankaya yatirmak zorunda kaliyor.
sahaflardan alınan bir kitap içerisinde benden önce okumuş birinden hatıra bulmak güzel oluyor. düşünüyor insan.
hayatını
yaşadıklarını
yaşıyor olabileceklerini...
falan işte.
lâkin hiç sevmediğim ise kitaplarımın arasında kurutulmuş bir şeyler bulmak olurdu sanırım. kokusu değişiyor mürekkebin hoş olmuyor ki öyle uyuyamıyorum çiçek kokusuyla.
