anlamsızdır. özgüven sorunu yaşayan insanlar sanırım böyle şeyler yapabiliyor. bir kitap sana muzlu süt ısmarlayamaz. boş ver onu sen okumana bak tercih meselesi haline getirme müsait olunca söyle birlikte bir kahve içelim.
Kitapların yeri ayrı insanın yeri ayrıdır. Boş beleş insanlardan ve kitaplardan uzak durmak doğru olandır.
Son tahlilde; insanlar da bir kitaptır okumasını bilirsen.
''Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim. Kitap benim has bahçemdi. Hayat yolculuğumun sınır taşları kitaplar. '' demiş Cemil Meriç.
Her istediğin zaman sığınabiliyorsun. Sana hiç ihanet etmiyor seni yargılamıyor.seni bulunduğun durumdan çekip çıkarıyor ve bambaşka dünyalara götürüyor.. işte bu yüzden kitap en iyi dosttur.
Kitap ve insan iki ayrı olgudur, verdikleri tatmin ve keyifler birbirinden farklıdır.
Dolayısıyla kıyas ve tercih durumu yapılması anlamsızdır.
Ôyle bir kitap okursunuz ki, kimsecikleri istemezsiniz, öyle bir insanla sohbet edersiniz ki, kitap mitap umurunuzda bile olmaz...
ortak realitede bir araya gelinen ve iletişim kurulabilen insanların, iletişim kurma işlemini "düşünmeden konuşmak" yönünde seçtiklerini farz eden kişilerce gerçekleştirilen eylemdir.
kitaplarda bulunan ve beyan edilen durumlar; revize edilebilir, daha anlaşılabilir formlara sokulabilir, eksik kalınan ya da sonu gelmeyen cümlelerden uzak, gündelik konuşma diline oranla daha akıcı ve çok farklı kültürleri bir arada, bir uyum içerisinde sunduğu için tercih edilmektedir. (tabii ki konuya hakim olmayan çevirmenlerin, felsefe kitaplarını tercüme ederek piyasaya sürmesi, bu avantajları ortadan kaldırmaktadır)
kitapları insanlara tercih etme önermesini sunan kişi, en temelinde, banel bir hayattan kurtularak, bir ütopik/distopik dünya arayışında olan kişilerdendir. kendisini bu yönde alıştırırsa, sosyal alanlarda gerçekleşen muhabbetlere katılamama sorunu dahi yaşayabilir. (böyle devam ederse, yeni trend hastalığımız "şizoidlik" olacaktır)
not: Mevlana'nın dediği gibi; “Tıpkı bir pergel gibi”, bir ayağım şeraitte, öteki ayağımla bütün kâinatı dolaşırım.” (şerait ortak realite ise bütün kainattan kasıt ütopyalar ve distopyalar olmasın...)
