kısmen doğrudur. okunanları anlamak başlı başına bir hayal gücü gerektirir. ki aslında okurken o anlatılanı adeta yeniden yazmış oluruz. bize özelleşir okunanlar. hayal gücümüze yönelik bambaşka bir boyut kazanır eser.
dünyamızı besler, hayatımızı daha yaşanır yapar hayaller. çok abartılmadığı sürece bu hayalcilikten zarar gelmez. aksine iyidir . kitap okumanın başat sebeplerinden biridir de üstelik. bazen yaşadığımız dünyadan bi süreliğine de olsa kaçabilmemiz o hayaller sayesindedir.
şöyle bir durum da var. hayat ve hayaller sadece kitaplardakilerden ibaret olmadığı için, hayallerimize çok başka ilham kaynakları da bulabiliriz.
velhasıl kelam; kitap burda hem sebep hem de sonuçtur aslında .
