afgan: kaç paramız var? hakan: bir taksiye binecek kadar! cenk: peki taksiden inmeye yetecek kadar var mı? barbaros: şurada bir park var gidip oyatalım yarın düşünürüz...
cenk: "insan kendini öğrendi" hakan: "sonra başını kaldırdı ve diğer insanlara baktı" afgan: "evet" cenk: "insan paradan önce harcamayı öğrendi" hakan: "sonra harcayacağı bir şey kalmadı ve diğer insanlara baktı" afgan: "evet" cenk: "diğerleri ne yapıyorsa o da aynısını yapmaya başladı" hakan: "yani kendini harcadı" afgan: "evet" cenk: "ve insanın başına kendisinin getirdiği en büyük felaket olan..." hakan: "heba..." afgan: "dönemi başladı."
Otostopçunun galaksi rehberi’nden yanlışlıkla dünyada mahsur kalan uzaylı “ford prefect” insanlara bakıp bu insanların neden her zaman konuşuyor oluşunu anlayamıyor ve fikir yürütüyor. “insanların dudakları çalışmazsa dudaklar birbirine yapışır, insanlar bundan kaçınıyor”. ilk başta bu tezini mantıklı buluyor ve gözlemliyor. Aylar süren gözlem sonucunda yanıldığını farkediyor. Asıl sebebe ulaşıyor ama “insanların dudakları çalışmayı bırakırsa beyinleri çalışmaya başlıyor. insanlar bundan kaçınıyor.”
