Şiir kitapları, klasikler, romanlar muntazam nesnelerdir.
Hepsi benim bebeklerim! Candir, hayattir.. Kitap okumayan insanin görüşü dardir, hayata her açıdan bakamaz. Kitap okumayan insan mutlu bile olamaz yahu..
bir yeri, birini terk etmek geçse akıldan ilk alınan, ilk toplanandır. okunacağından değil, yalan da olsa, belki olmuş tüm güzellikleri de içinde bir yerlere saklamıştır umuduyla...
Hayattır. Bir insanın hayatını değiştirebilecek potansiyele sahip bilgiler sayfalara yansıtılmıştır. Kurmaca bir gerçekliğin içerisinde de bulabilirsiniz kendinizi reel bir olayın kurmacasında da. Güzeldir. içinde yaşayasınız gelir. Ama ne yazık mümkün değildir.
çok yönlü süşünmeyi sağlar, konuşma ve anlama kabiliyetini gelistirir; lakin bunları sıcaktan bunalıp su içtim serinledim hızıyla beklemeyin. sabır ister. size farkettirmeden bunları size kazandırır.
Görsel ya da dokunsal yollarla aydınlanma, anlama, bilgiyi artırma, beynin eğitilmesi amacıyla yapılmış olan resimli, resimsiz, kauçuk kapak, kâğıt kaplama, jelatinli, jelatinsiz türleri olup; içerisinde önsöz, tanıtım, fihrist bulunan; bilgileri kaydeden, analiz eden, özetleyen, organize eden aletlerdir.
geçenlerde bize misafirliğe ''hayatımı yazsam roman olur amk'' demesine karşın 2 cümleyi bir araya getiremeyen tiplerden biri geldi, konuşuyoruz. konu döndü dolaştı erkeklerde durdu. bu eleman aldı muhabbeti himayesine atıyor, tutamıyor. öyle beceriksiz. tipine baksan kendini zor idare ediyor ama yok ''ben 50 kızı aynı anda idare ettim'' , yok işte ''kızları çözdüm.'' gibi anormal laflar etmeye başladı. görsen, öylede özgüvenli söylüyor ki bi arada ''nerede satılıyor lan bunun denemesi, soru bankası bilmem neyi?? ben de alıp çözeyim'' falan diyecektim.
neyse baktım atıyor bu, bende atılanlar bana gelmesin diye önünde durmuyorum hacı. lakin sonra işi ilerletti artık kendini geçti genel çıkarımlar yapmaya başladı. ''bütün erkekler duygusuz'' vs. diyor. tamam ben de erkekler acayip duygusal demiyorum ama duramadım işte, lafa girdim;
-tamam çoğu duygusuz ama dünyanın en iyi duygusal kitaplarını, şiirlerini de erkekler yazdı. hepsi demek hatalı bence.
şaşırdı, belli ki itiraza pek alışık değildi. kısa bi süre düşündü eleman. akabinde lafa girdi;
-şimdi hiç bir yazar benim elime su dökemez. ben odunsam bütün erkekler odundur.
işte ben hayatta yanarımda şu özgüvenin bende olmadığına yanarım dostlar. bu ne lan? adam mantığın - tümevarımın içine etti, adam bütün yazarları bi anda sildi attı ama hala doğru bi söz ettiğinden emin. adam sözünü tartmayı geçtim şöyle bir göz ucuyla bile süzmeden konuşuyor ama hala mutlu, vay arkadaş...
neyse gençler kitap okumak falan boş işler kısacası, okumayın siz. zaten ben de bıraktım. bak, bavul hazırlıyorum 1 tane kitap almıyorum yanıma. güney amerikaya taşınıyorum. olabildiğince uzak bi yere...
