bugün

Çocuktum ve tüm duygularım da çocukçaydı yani masumdu.
" az sonra okuyacaklarınızı yazacağımı çokta hayal etmemiştim aslında".
Bodoslama girerdim konuya. Zaten romanlarda böyle olmuyor mu. Atıyorum kitabın ana konusu Jennifer karakteri böyle başlardım.

Pencerenin önünde kalakalmıştı Jennifer. Dışarısı karanlık ve yağmurluydu. Gözyaşlarına engel olamıyordu. Vs. Vs.
Bismillahirrahmanirrahim.
e yazdım zaten. <3

ama basılmadı, o başka.
Yarım kalmış bir hayattı onunkisi , ne yaşadı doya doya ne de yaşattı hayallerini sevdiklerine .
Tek derdim aşkmış gibi arzuluyorum seni .
merhaba arkadaşlar kanalıma hoş geldiniz.
burasi benim özel mülküm, gizlice burun karıştırdığınız yer degil.
Gerçek olaylardan esinlenilmiştir. Okuyunca ürpereceksiniz. Olaydaki karakterler bizzat yaşamışlardır. Gibisinden milleti korkuturdum.
Ve bir bir vurdu kıyıya umudunu yitirenler.

Haziran başıydı. Sıcaklığın yeni yeni toprağı kavurduğu dönemler. Hani o şeftalilerin olgunlaşıp, elmaların dalında gülümsediği zamanlardan söz ediyorum. insanların tebessümü yüzlerinde daha bir anlam bulduğu dönemleri kastediyorum.
işten dönerken, kitap yazsam adi hazir diye düşünmüştüm.
S*kimde değil.
Bu ilk cümle değildi, son cümle de olmayacak.
her şeyin başladığı o soğuk yerde, ben de sükunetin geniş kanatlarının altından ilk kez tek başına uçan bir devinim kuşu gibi açılıyorken çok sesli gökyüzüne ve ayaklarım asla bir daha yere konmamak üzere çekiliyken dilimde daima bir cümle, bir çığlık: ey yaşamamı hissettiren prizler, çatalım kalmadı; parmaklarımı sokacağım bu gece.

ismi de "prizler diyarında çatalsızım."
bu kitap düzenin sürmesi gerekliliğini hiç tartışmadan kabul edenleri, yani kaostan kaçanları, yani bilimcileri, yani toplumcuları, yani dincileri, yani dogmacıları, yani tabuluları, yani ilerlemecileri, yani nedensellikçileri, yani zamana sığınanları, yani korkakları anti kozmos girdabına düşürmek için yazılmıştır.
Zamanı geriye almak.. Renkli misketlerin arka fonudur, anne sesindeki ekmek arası salça.
chpkk yaptıkları dır .
görsel
ou
Kalbi yerinden firlayacakmis gibi atıyordu. Heyecandan mi? Korkudan mi? bilinmez, yanibasimdaki sandalyeye oturup önce bir of çekti.
yeni güne sisli bakan bir çift göz belirdi gri binanın dördüncü katındaki balkonunda.
bu kitabı neresinden okumaya başlarsan başla aynı sonucu alacaksın çünkü ne anlarsan o olacak.
selamın aleyküm, merhaba genşler, hayırlı günler. selam vermeden olmaz. insanların da hoşuna gider aaa bak yazar burada bana seslenmiş ihihi derler erinmezler kitabın tamamını okumaktan.
Kemani Nubar Bey akşamın alaca vaktinde bir elinde sayesinde geçimini temin ettiği kemanı, öteki elinde bir kutu güllü lokumla Mısır Çarşısı’nın Yeni Cami tarafına bakan kapısında göründü.
yurtta barış, dünyada barış, bir lokma ekmeğin paylaşıldığı birdünyada yaşamak çok mu zor ? elbette zor değil.