kendini tatmin etme yöntemlerinden bir tanesidir. bu tür insanlar okumak yerine almayı tercih ederler. raflar da pırıl pırıl pek çok kitap olunca bakar bakar mutlu olurlar. bilmezler ki şu dünyada yiyecek ekmek bulamayıp ölen nice insanlar var.
- bu kitapların hepsini okudun mu?
- ilk on sayfalarından sınava girsem kesin yüz alırım. sor bak istersen...
- anladım...
- 10. sayfadan sonra gözler sulanıyo benim biliyon mu!
- tamam bi şey demedim...
- bi tanesi çok sürükleyiciydi.... bi baktım 20'ye gelmişim. göz diye bi şey kalmadı tabi...
- hımmm...
- göz gibisi yok bence!
- lan yeter!
koleksiyonculuktur. artı kitaba meraklıdır. merak ettiği bir kitap çıktığında birinci baskısını almak ister. okuduğu beş kitabın bitmesini bekler. kitapevinde ucuzluk ya da kitap fuarında süper indirim yakalamıştır.
kitabı otobüste güzel kız görünce birden bire çıkarıp herhangibir sayfasını açarak okur gibi yapan ve kızı bir nevi etkilemeye çalışan genç adamın eylemidir. bu genç adam candır canandır en yakın arkadaştır ama yine de kınılır. oku arkadaşım.
indirimde gördüğü kitaplara karşı zaafı olan, deli gibi kitap istifleyen fakat onları okuyacak vakti olmayan insan eylemidir. deli gibi kitap takip eder, alır, sayfalarını koklar, sonra melül melül bakar kitaplarına. "bu günler de geçecek, okuyacağım sizi uleen" der. o gün elbet gelecektir.
kitap alırsınız, okuycam ben bunu kesin dersiniz, vizeler gelir.
vizeler tam biter, artık okuyabilirim dersiniz, finallere çalışmanız lazımdır.
finaller biter, bu sefer de bütünleme ya da yaz okulu girer araya.
sonra?
e şurda 1 aycık tatilim var gezeyim eğleneyim gönlümce dersiniz.
kitabı alması okumasından daha fazla mutluluk verdiği için ortaya çıkan durum. hele bir de kitapçıda saatlerce kitap bakıp her kitabın arka kapağını okuması var ki, yok böyle bir huzur.
şöyle de bir yanı var, okunmasa da satın alınan kitaplar yayın piyasasını güçlendiriyor, çeşitlendiriyor. kendinizi bu açıdan bakıp biraz olsun rahatlatabilirsiniz. ben bi nebze terbiye edebildim.
olumsuzunu da eklemek lazım gelir, bir tüketim toplumu bireyi hastalığıdır. Hayata tüketmek isteyen gözler ile bakan birey, onca angarya işlerde çalışıp da kazandığı para ile okumayacağı kitap alıyor. ilginç değil mi? almayı tercih ettiği bu nesne ile, kendini tanımlamış oluyor. O kitap alan, okuyan bir insan. iş okuma kısmına geldiğinde işler değişiyor. bir kitabı okuma yolu ile tüketmek daha uzun süreler istiyor. saatlerce satırlara bakması gereken gözler isyan ediyor. bu nedenden kaynakla insanlar daha çok film, dizi seyredip daha az kitap okuyor. diziler ve filmler daha kolay tüketilebilen materyalerdir. oturup anna karenina okumak ise daha uzun ve yorucu bir tüketim vaat eder.
birey bu çıkmaza tüketmeyi kitabı almakla sınırlayarak çözüm getirir. kitap alınmıştır, okunmasa da olur. hem zaten zamanı da yoktur. ilk fırsatta okuyacaktır aslında ama işte, iş güç, arkadaşlar, sevgili mevgili durumları yüzünden beklemektedir, tıpkı diğer bekleyen onlarca kitap gibi. esasında o da okumayan toplumun bir üyesi olmuştur. kitap alıp okumayarak sadece kendisini kandırabilir.
lüks. büyük lüks. hatta kütüphaneler varken ve kitaplar bu kadar pahalıyken kitap satın alıp alıp okumak da lüks.
ben şahsen bu iki lükse de sahip olmak isterdim. ama çok az sayıda kitap alıyorum. onlar da daha önceden okuyup beğendiğim kitaplar oluyor.
sonuç olarak bir gün okurum mantığıyla yapıldığında lüks olduğu kadar ilginç olmayan bir iş.
