156.
-
Vardır demiş kapatmış kapıyı.
155.
-
uçsuz-bucaksız ormanın derinliklerinde ağır adımlarla sonsuzluğa yürüyordu... bir daha dönmeyeceğini biliyordu... yağmur başlamıştı...
154.
-
Olmadı kapı pencere kırar mutluluk dileriz.
153.
-
"yine uykusuz kaldı" olurdu.
152.
-
"..."
yok abi sansim yok. kitap oldursunlar, baska olmazdi son cumlem.
150.
-
Her son bir başlangıçtır.
147.
-
Yağmurlu bir Ankara akşamında Sakarya'nın tam ortasında altı patları eline Alıp kafasına dayadı.
145.
-
artık önünde yeni bir hayat yeni maceralar vardı.
143.
-
..ve akşam güneşi yüzüne vururken omuzuna düşen siyah bukleleri nazikçe arkaya atıp bir sigara yaktı.
142.
-
Ve onlar ermiş muradina , hazirladigin kovayi yakala...
141.
-
Sarmadı biliyorum ama ben ona yazma dedim.
140.
-
Ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi,
Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan.
139.
-
son olarak onun hayallerine adeta ışık olan tabloya baktı, işte geldim dedi, ve louvre'un havasını içine çekti
138.
-
Bitti sanıyorsan yanılıyorsun olurdu.
137.
-
to be continued
olurdu heralde. hiç bir bitiş benim için bitim olmadı çünkü.
136.
-
''Pezevenksin'' dedi genç bayan..ve sonra yavaşça suratına tükürüp karanlıkta kayboldu..
134.
-
Yani aslında hiç yaşamadı...
133.
-
Ve yavaş yavaş küle döndü..
