Bazen sokaklarda rastlıyorum kitap okuyan boyacı çocuklara, cami yanında rastlıyorum kitap okuyan yaşlı amcaya, yol kenarında rastlıyorum kitap okuyan koyun çobanına.
Bunlar azınlıkta olsa bile, yinede umut var ülkemiz için.
Geçenler bulunduğum ildeki sahaflar çarşısında bir dükkanda çalışan arkadaşıma rastladım.
Bana çok eski ve piyasada neredeyse bulunmayan, artık baskısı olmayan bir kitap gösterdi (adını hatırlamıyorum). Arkadaşımın yüzündeki mutluluk, sanki define bulmuş gibiydi.
O an bende düşünmeye başladım, acaba neredeyse 70-80 yıllık bir kitap bu kadar değerli miydi diye.
işte ülke olarak bunun nedenini kavradığımız zaman, çağdaş seviyelere ulaşmışız demektir.
