kitap okuyan insan; düşünce işçisidir, düşünür, düşünür ve düşünür. olaylara tek taraflı bakmayı tercih etmez, olayları tartar. kendisiyle konuşmayı sever. araştırmak onun için kültürel bir doyumdur adeta, empati yapar.
kitabı sever, çünkü dış dünyadaki tekdüzelikten, samimiyetsizlikten sıkılmıştır. kitap onu bambaşka dünyalara götürür, belki gerçeklik istiyordur okuyucu, belki de ütobik dünyalara ışınlanmak. bilinmez, ama istediği dünyalara götürecek enerjiyi sadece kitaplarda bulabilir insan. yalnızlık... insan yalnızsa, insanın dostu sadece kitap olur, duygularına tercüman olup, sessiz olmasına karşın her anında yanında olup ona arkadaşlık eder.
fakat şöyle bir gerçeği de idrak etmeyi öğrenmek lazım. "her" kitap okuyan kültürlü değildir. yukarıda bahsettiklerim de "her" kitabı okuyan kişi için geçerli değildir. ne ile ilgili kitaplar okuduğu da önemlidir kanımca. bu bağlamda söylemeliyim ki en basitinden bir pucca romanı okuyanla mısır mitolojisini okuyanın kültürel birikimleri yan yana getirilemez bile.
farkını belli eden insandır. Ne okuduğunun hiçbir önemi yoktur. roman okuyorsa anlatımını güçlendirir hayal dünyası genişler beyinde bir hareketlenme olur. araştırma/biyografi/siyaset/felsefe vs okuyorsa bilmek istiyordur...
Metroda, otobüste, sokakta kitap okuyan insanlara bayılıyorum ama ben beceremiyorum kalabalık yerlerde dikkatim dağılıyor bazen bir paragrafı 3-4 defa okuyorum. içimden etraftakilere "bi susun amk ya bi susun" diye çemkirmek geçiyor. bende o yüzden okumuyorum dışarıda pek. bu sebeple etraftaki insanları gözlemleme fırsatı yakalıyorum. Herkes elindeki koca koca ekranlı telefonlarla uğraşıyor ve bir çoğununda ne yaptığı görünüyor. kimileri feyste dolanıyor yorum yazıyor "hrksn ttlımmm :-)"... kimileri balon patlatıyor ne bileyim bir adamı koşturan sağa sola zıplatanlar oluyor... kimse ben ne yapıyorum amk diye kendine sormuyor herhalde. birde kitap okuyanları "ahah etrafa şekil yapıyor ahaha" diye değerlendiren 13-15 yaş arası bir kesim var. onları daha çok önemsiyor herhalde insanlar ciddiye alıyorlar bu fikirleri. ben okuyanlara hayranım arkadaş geçen biri kitlenmiş etrafla alakası yok hani yanı başında adam kesseler dönüp bakmayacak öyle konsantre okuyor kitabı işte o tip insanlar zaten yöneten oluyor diğerleri yönetilen.
Sadece kitap okuyor diye hemen kültürlü diye nitelendirilmesi yanlış olan kişidir. Okuyor da ne okuyor kardeşim? Bir tarih kitabı mı okuyor yoksa kıytırık bir aşk romanı mı okuyor? Beş para etmez yazarların beş para etmez eserlerini mi okuyor yoksa cidden adam gibi adamların kitaplarını mı okuyor? Şahsen arada çok fark var.
beyin fonksiyonlarını geliştirmenin güzel bi yolunu seçmiştir. ne okuduğu, bir şey anlaması veya aklında kalması hiç önemli değil okuma faaliyeti beynin sağ-sol loblarını aynı anda çalıştırabiliyorsa, insanın hayata bakışı bu lobların performansıyla ilgiliyse, geliştirilebilir olduğu ispatlandıysa, bu şahsın yaptığı bu eylem tabi ki yararınadır. özellikle gelişim çağında ise bu şahıs alnından öpülmelidir.
insanlari kitap okuyan yada okumayan diye ayirmak dogru olmaz bence. insanlari, okudugundan bi'seyler kapabilen ve okudugundan hic bir sey kapamayanlar diye ayirmak cok daha dogru olur.
okuduğu kitap türüne göre değişen yapıda insandır.
gece gündüz sadece harry potter tarzı ya da sadece dini kitapları okuyorsa uzak durulması gereken insandır.
Belli başlı gerçeklerin farkında olan insandır. okunan her şey gün gelecek lazım olacak mantığıyla kendini besler bu insan. Ve ne kadar okursa okusun, okuyamayacağı çok şeyi olduğunu bilir. Yine de ne okusa kardır, okuyan candır. Okuyun okutun. *
