bir tür hastalıktır. ama bu hastalık, modern çağın en iyi hastalıklarından biridir. bu öyle bir hal alırki artık, her sabah bir miktar kitap okumadıkça mutlu olunamayacağını hissedersiniz ya da sanırsınız.
bunu ben şununla açıklıyorum; dış dünyanın içerisinde olup biten şeyler o kadar karmaşık, o kadar çetin bir hal alır ki, ne kadar uğraşsanız, ne kadar o hayatın içerisinde bir rol üstlenmeye çalışsanız da, kendinizi o hayatın bir parçası haline getirmeye çalışsanız da çok geçtir. ve yapabileceğiniz tüm şeyin kitap okumak olduğunu ve o bir türlü ayak uyduramadığınızz hayatın içerisinden kendinizi çekip almak olduğunu anlarsınız artık.
kitap okumak ve okuyarak mutlu olmak ' hayata uyum sağlayamama ' sorunu olanlarda görülür ki zaten neden hayata uyum sağlasınlarki.
kitabın içeriği ve o an ne okuduğuna göre değişecek mutluluktur, sevgilisinden yeni ayrılmış biri; destansı bir aşk yaşayan kitap kahramanlarından etkilenip göz pınarlarına engel olamayabilir.
genelleme yapacak olursak; yeni bir şeyler öğrenme arzusuyla gelen ''aa bunu bilmiyordum, iyi oldu'' tepkisi kişiyi zaten mutlu etmiştir. yazar, bir mekan ya da duyguyu öyle güzel betimler ki kişi kendisini o imgenin içine bırakır ve mutlu olur.
sosyal hayatı ya da sevgilisi olmayan insandır. kendimden biliyorum. insan çevresinden soğuduğunda, içini dökecek birileri veya sevgilisi olmadığında kitaplara yönelir.
nasıl mutlu olabileceğini bilip, ona göre davranan tebrik edilesi insandır. bu arada koca zenci çüklerini ağzının suyu akarak seyreden am bitlerinden de daha evladır...
kitabın insana verdiği mutluluk bir başkadır elinize aldıgınız andan itibaren dış dünyayla bütün bağlatınızı kesersiniz bir anda kitabın içersinde bulursunuz kendinizi kafanızda ne kadar dert tasa varsa silinir gider.
sadece okumak değil almaya gitmek kitabın kokusu bile öğledir artık bir süre sonra onlara öyle bağlanırsın ki okurken incintmemek için sayfaları bile çok açmazsın üstlerinde bir çizik görsen canın acır kitap okumak ve kitaplara ilgili olmak bir tutkudur.
bu kalabalıkta kendimi yalnız hissettiğimde daha da tatlı geliyor. gerçekten bir dostla dertleşir gibi okuyorum, bittiğinde üzülüyorum, o kitabı kütüphaneme koyup arada göz atacak olsam da, ilk kezki heyecan bir daha gelmeyecek ne yazık ki.
