boş insandır. böyle, kafasına vursan boş teneke gibi ses çıkar.
düşünmek insan olmanın en büyük nimetlerinden biridir. günlük hayatı idame ettirebilecek kadar düşünmeyi normal zeka seviyesindeki her insan başarabilir, önemli olan daha üst şeyler düşünebilmek. örneğin felsefi konular, siyasi konular ya da herhangi bir konu hakkında yeni şeyler oluşturmak üzerine kurulan düşünceler gibi. bunu yapabilmek için okumak gerekir, ne konuda düşünmek, kendinizi geliştirmek istiyorsanız o konuda sizden önce davranıp bilgi toplayan insanlar tarafından oluşturulmuş kitaplar. okumadan yürüteceğiniz ya da yürüttüğünüzü zannettiğiniz her fikir çok çok büyük olasılıkla yanlış ve saçma olacaktır. o küçücük ihtimal de sallayıp tutturma ihtimali.
hayal dünyası da düşünmeyle paralel gelişen bir nimettir insan oğlu için. illa felsefe kitapları, araştırma kitapları okumanıza gerek yok. sadece vakit geçirmek için bile olsa bir roman okuyabilir, okuduklarınızı zihninizde canlandırarak hayal gücünüzü genişletebilir aynı zamanda çok zevkli vakit geçirebilirsiniz. hayal gücü geniş insan yukarıda saydığım başlıklardan "herhangi bir konu hakkında yeni şeyler oluşturmak üzerine kurulan düşünceler" konusunda son derece başarılı olabilir.
duygular. belki de insanı insan yapan en önemli unsurlardan birisidir. kitap okumayan insanın da duyguları vardır ebet, ancak kitaplarla bunları pekiştirmiş, güçlendirmiş bir insan hem duygularını daha net yaşayacak, hem de daha etkili ifade edebilecektir. takdir edersiniz ki ifade edilemedikten sonra duygular kendi içimizdeki tepkimeler olmaktan öteye gidemezler. kitap okumayan adamın hissettiği bir hüzün olsa, derdini anlatmayan derman bulamaz derler, anlatamaz, derman bulamaz. bir sevgi olsa, anlatamaz, yanlış anlatır, eksik anlatır dolayısıyla karşı taraf meramını düzgün kavrayamaz, olmaz. bir sevinç olsa, anlatamaz, karşıdakine çok basit ve çocukça gelebilir, abartılı gelebilir.
düşünmekte yetersiz, hayal kurmaktan aciz, duygularına tercüman olamayan bir insan da boş yağ tenekesidir. belki de salça tenekesi, meşrebine göre artık.
ben kitap okumayı sevmiyorum. Daha doğrusu kitap okuyamıyorum. Bunu klişe insanların yaptığı gibi "karı kız kovalamaktan vakit bulamıyorum aga" demiyorum da okumaya çalışırken kendimi çok başka yerlerde buluyorum. Yaptığım yazara büyük bir saygısızlık oluyor çünkü şöyle; kitabı okurken ben olsan şurayı şöyle yazardım burayı böyle yapardım diyip kitap kopuyorum ve kendimi bambaşka bir ütopyada buluyorum. Okumayı gerçekten çok istiyorum ama okuyamıyorum. Ben kendi zihnimi okuyorum. Ne yapmalıyım bilemedim a dostlar varsa çözümü bilgilendirin lütfen.
kitap okumayı sevmeyen insandır. bunun tanımı bu kadar basit ve öz amk. 100-200 kitap okuyan herkes olaya dar çerçeveden bakıyor. madem kitap okumayı çok seviyorsun oku amk. sana neden okudun diyen mi var? kimi insan çöpten kağıt toplarken bir dostoyevski bulur ve sonra bir sahaf açacak kadar çok kitap bulup okumaya inanır. sonra sahaf açar. sahaf açar ki daha çok kitap okusun. ulaşamadıkları o na gelsin. kimi insan ise okumayı sevmez hayatın da hiç kitap okumamıştır lakin hayatı bir kitaba konu olur. özetle; kitap okumayı sevmeyen insan sadece kitap okumayı sevmeyen insandır. en azından kalkıp kişisel gelişim kitapları hatmedip gelişimini engellez, toplum içinde sosyalizasyon sağlar. hiç olmadı bebelere balon bebelere balon diye balon satar. onlar olmasa kim bebelere balon götürecek.
ortaokulda ağır klasikler okuyup özet çıkarmak zorunda kalmış, kitaplardan soğuduğu için sevebileceği kitapları araştırmayan kişi. bu kişi ben değilim ama özet çıkarma işinin insanları kitap okumaktan soğuttuğu bir gerçek. özet çıkarmak zorunda kaldığımda kitabı okur, çok iyi anladıysam bile özet çıkarmakla uğraşmaz, özetlere bakıp kendi cümlelerimle değiştirirdim. birkaç yıldır özet çıkarmak gibi bir derdim yok, sırf sevdiğim için okuyorum. şu saçma özet çıkarma işine son verirler umarım.
