ufku tek şeritli köy patikası kadar dar olan insanlar yığınıdır. Acırım kendilerine, genel kültür sıfır olduğu için, konuşma yetisini kazanmış herkesin üzerinde konuşabileceği konularda ihtisas yapmaya çabalarlar. Futbol, siyaset vs.
bazıları ödevler sayesinde üç beş yaprak da olsa okumak zorunda olduklarından öyle ya da böyle okuyorlar. bu okumayı zorunluluk olarak görenlerin, sınıf öğretmeni olduğunu öğrenince dehşet ve hicran duygularıyla bi köşede ağlıyorum.
Bu tarz adamlar çok fazla etrafımda. Tüm gün ortalıkta dolaşıp hiçbirşey yapmayıp sadece dizi izleyerek geçiriyorlar vakitlerini. gerçekten üzülüyorum halbuki bir kitap okumanın zevkini tatsalar... birde okuyanlara bir garip bakıyorlar ya o sinirimi bozuyor. ve maalesef aralarında edebiyat okuyanlar var.
kendisine acıdığım bir varlık.hayatının en verimli dönemini elindeki dokunmatik telefonla facebookta kızların gönderilerini beğenerek twitterda fenomenlerinin komik sözlerini retweet ederek geçirip memleketinde (sözde) okumuş olarak görülen insan.
bunun neyini eksiliyorsun arkadaşım yoksa sende mi
