ihtiyacim olan tavsiyeler. 15 yasindayim hayatimda hic kitap okumadim, simdi baslamak istiyorum. Ne yapmam lazım, ne tür kitaplardan başlamam lazım? Evet.
ondan sonra bu abiyi öneririm. en büyük hayranlarındanım kendisinin. özellikle kuyu ve sarkaç hikayesi müthiştir. altın böcek'te güzeldir bu arada. size faydam olsun diye şimdi indirdim ama biraz özensiz duruyor. bu hikayeler hangi sayfalarda onu bulamadım. e siz bulun onuda artık. madem okumaya heves ettiniz *
hosuma giden bişeyler olursa sonra eklerim yine. okumak güzeldir. iyi geceler
edit: bu da çok sağlam öyküdür. Morgue Sokagi Cinayeti indir
hususi epub bakıyorum ha köftehorlar. indir durma bu adamdaki kafa kimsede yok. adam korku romanının ustası be. hastasıyım. son sözlerini de yazayım bari.
alın bu çocuk kitabını okuyun, yaşınız kaç olursa olsun.
okumaktan zevk almaya başlayacaksınız, daha sonra suç ve ceza'ya ya da anna karenina'ya yine geçebilirsiniz sorun değil ama önce bir küçük prens'e göz atmanızda fayda var.
önceleri çok kitap okurdum. dini, tarihi, edebi her türlüsünü okurdum. 4-5 yıldır bir türlü kitap okuma hevesim gelmedi. acaba bende bir sorun mu var? diye çok düşündüm. ama işin içinden çıkamadım. sorunun sebebini bulamadım. bazen düşünüyorum da kitap okumak, bana ne kazandır dı diye? pek bir şey bulamadım. ziya paşa'nın " tahsil cehli alır, ama; eşşeklik baki kalır." sözü hep aklımda. konfüçyüs, buda vb. feylezoflar mı diyeyim, ilahi olmayan dinlerin kurucuları mı diyeyim? bu tür insanların kitap falan okuduklarını sanmıyorum-peygamberler kitap okuyup okuduklarını bilmiyorum-. ama buna rağmen insanlık tarihine iz bırakmışlardır.
bir de kişisel gelişim saçmalıkları var. yaw o kitabı okusan ne olacak, o kitabı ezberledikten sonra himen mi olacan? tüm gücü ele mi geçirecen? kişisel gelişim kitapları okuyup da lider olan hiç bir insan görmedim. genelde ezik ruhlu insanlar, çaresizler, kendini bi halt zannedenler, yüce allah tarafından insanların kaderini değiştirmeye gönderilmiş olduklarını sanan şizofren insanlar okuyor. adamlar da öz güven sıfır, öz eleştiri desen hak getire. zat-ı muhteremler resmen fantezi dünyasında yaşıyorlar. yıllar önce bu tür götleri gözlemleme fırsatım oldu. kendilerine kutsal bir misyon biçen zavallı ve hala bir baltaya sap olamamış insanlar.
affedersiniz! götün birinin evine misafirak olarak gitmişti. kitaplığında doğan cüceoğlu'nun savaşçısı , antonny robbins'in içindeki devi uyandır tarzı kitaplar. savaşçı'yı hala anlayabilmiş değilim. acaba tek hücreli bir beynim mi var, yoksa bu kitaplar bana cin ali kitapları gibi mi geliyor?
Velhasıl kelam, kitap okumayı bıraktım. kitap okuyanlardan da nefret ediyorum. yok, "kitap insanın en iyi dostudur." zırvaları.
önce hikayesi sağlam, sürükleyici, tanınmış, klasik ya da bestseller olmuş kitaplardan başlamak, kitap okuma alışkanlığı kazanabilmek için en mantıklısı, çünkü elinizden bırakamaz ve bir solukta okursunuz. 5-6 kitap daha aynı şekilde okuduktan sonra artık her türlü kitaba yönelebilirsiniz diye düşünüyorum. bilimsel, izm, klasik ağır romanlar ya da psikoloji farketmiyor bir noktadan sonra sıkıcı olsa bile bir kitap kendinizi okumaya zorlayabiliyorsunuz.
yazarların hayatlarına kafayı takmayın yazdıklarıyla ilgilenin. imza günlerine gittiğimde gördüm ki; yazarlar gerçek hayatı hiç de yazdıkları gibi yaşamıyorlar.
Arkadaşlarım almak istediği romanlara ödeyeceği paranın değerini aklından zoru olmasıyla ilişkilendiriyordum. Hata yaptığımı bilmemezliğin verdiği merhametsi duygu zamana bırakıyordu henüz gerçekten haberi olmayan park çocuklarının koşuşunu. Yüzüne bakmadan ilerde lazım olur düşüncesiyle poşete koyduğum kitaplar , eski resimlerin göz atışlarını anımsatmıştı bana.Kaldırdım onu yerinden bunca zaman beni beklediğini umudunu hiç yitirmediğini aslında kendine has ama benim pervasızlığımın neden olduğu o koku ilkögretmenimin egitim verdiği o havasız kalmış sınıfı anımsattı birden.Artık barıştım beni bekleyen o masum sessiz gölgesinde muhafaza eden o ve onun arkadaşlarıyla ve kendimi affetirmek düşüncesiyle elinden tutup getiriyorum görmek istediği yeni arkadaşlarinı.
