Vardır evet. ilki asosyallik çünkü o dünyaya daldıkça gerçek dünya sıkıcı gelmeye başlar bu yüzden arkadaşlarınıza ailenize ayırdığınız vakit azalır . ikincisi her şeyi kafanızda kurgulamaya başlarsınız hastalık haline gelir. Üçüncüsü ki en önemlisi gerçek ve kurguyu ayrımsayamamaya başlamak; bütün dünyayı oğuz atay gibi asil , sabahattin ali gibi lirik orhan kemal gibi vicdanlı sanar olursunuz. Sonra aşık olduğunuz insan wc'ye giriş yaparken da-daaan diye bir farkına varma hali. Böyle insanın beynine beynine çarpan bir soğukluk. Çünkü o kişinin kafanızda kurguladığınız haline vurulmuşsunuzdur.Kurgu karakteri s*çmaz çünkü duygusal nutuklar atar kederlenir. Henüz wc`ye giden bir kitap karakteri görmedim ben.
insan kitap okudukça dış dünyada olan biten olayların farkına varır. Onların hareketlerindeki ilkellikten, yapmacıklıktan nefret eder. Bu da insanı toplumdan uzaklaştırır.
Cehalet, acı gerçeklerin yükünü kaldıramayanlar için mutluluğu ifade eder. Öyle bir mutluluk ki kitap okunurken alınan hazdan kat kat fazla olabilir. Onun dışında eksisi yoktur. En fazla göz problemleri yaşamaya neden olabilir.
köleleştirir insanı kitap çok sakıncalı birşeydir, allah kahretsin bişeydir, bilgi, öğrenmek, aydınlanmak bunlar köleliğe giden yoldur ve mutsuzluğa...
aptalları daha iyi ayırt edeilirsiniz bu baya kötüdür
düşünürsünüz bu da bu memleket için kötüdür
hayal gücünüz ufkunuz genişler bu da bu memleket için kötüdür.
bunlardan daha büyük zarar olmaz.
sayfalar, ciltler, kütüphaneler dolusu da kitap okusanız, kendi işinizi yapmadığınız sürece en fazla lise mezunu birinin altında çalışacağınız için hayal kırıklığına uğratabilir efenim. onun dışında mutlu musun, üzgün müsün, kalbin mi kırık, hayattan zevk almıyor musun ? aç bir kitap ve sayfaların arasında kaybol. Doya doya çek kitap kokusunu içine. al yanına kahveni ve farklı bir evrende gezintiye çık. döndüğünde inan bana çok farklı biri olacaksın.
öldürür. şöyle ki; oksijende insan ı yavaş yavaş öldüren bir gazdır. veya su! aynı şekilde öldürüyor. ve kitaplar... zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. bir de bakmışsınız ki ölmüşsünüz. o yüzden siz kitap okumayın amk.
Bazı zamanlar hayattan kendinizi soyutlayabilir, hiçbir şeyden zevk almaz olursunuz.
Hayatı sorgulatır bazı kitaplar. Etrafınızdaki insanların mutluluğunun ne kadar yapmacık, sahte olduğunu düşünür iğrenirsiniz. Arkadaşlarla muhabbet ederken saçma sapan şeylere kendi kendinizi gülerken yakalayıp noluyo bana be ne gereksiz bir insan oldum ben öyle diye düşünebilirsiniz. Bi süre sonra geçer belki bu durum sonra yine.
Sınavlara hazırlanıyorsanız, türkçede sanıldığı kadar iyi değildir. Belki hızlı okur bitirirsiniz ama kitap okurken pasifsinizdir, iş tamamen kitaptadır. Siz sadece takip edersiniz. Ama paragraf sorularında yorumlamaya gelince afallayabiliyorsunuz haliyle. Tabi kitaba ara verince hemen kalkıyor bu durum ortadan. Kitap okuyun lan yok zararı mararı az çok ararsan böyle çıkıyo işte.
evet çok zararı var bu illetin. öncelikle kendini daha aciz daha eksik görmeye başlarsın artık eski kitap okumayan sen değilsindir. insanların bakışlarını görmeye başlarsın gözlerindeki o hor görüşlerini, kibirlerini. konuşmanı felan iyileştirdiği de yok aksine daha çok saçmalarsın yada insanlar sana öyle hissettirir. olaylara farklı açılardan bakmaya başlarsın buda beraberinde daha fazla sonuç getirir. hangisini seçeyim derken beyin amcıklaşması yaşarsın. tabi bunlar bir geçiş evresidir zannımca ama cahiliye döneminden çıktığına sevinebilirsin.
