bugün yaklaşık 3 saatlik boş vaktim oldu. bu boş vaktimi kitap okuyarak heba etmek yerine saatlerce europa universalis 4 oynadım ve stratejimi geliştirdim. perspektifim genişledi, dünyaya daha iyi bakıyorum, olayları daha iyi okuyorum.
Hali vakti yerinde, işi gücü iyi olan insan hobi olarak kitap okuyabilir.
Ama çalışacak iş arayan ya da açlıktan nefesi kokan bi insanın kitap okumaya zaman ayırması fazla ironi olur.
bilimin bu kadar popüler olduğu dönemde sosyal medyada kültürlü görünmek için boş beleş paçavraları okumak hem zaman israfıdır hem de zeka geriliği yapabilir..
nörolojik bağlamda beyninizin gelişmesi için kitap temel taştır ancak dünyayı kendi mantık süzgecinden geçirmemiş ya da geçiremeyen insanların medya ya da siyasilerin etkisinde kaldığı gibi kitaplarında insan üzerinde böyle tesirleri olabilir.özellikle de okuduğunu anlama oranının böylesine vasat olduğu bir ülkede tehlikeli bir durumdur.
bir gün 24 saatten oluşuyor, bu 24 saatin en az 8 saatini uyumakla, yine bir başka en az 8 saatini de işle güçle geçiriyoruz. geriye fazla bir şey kalmıyor. bu kadar kısıtlı zamanımızı neden kitap okumayla geçirelim?
neden üçüncü dünya ülkesiyiz sorusuna cevap niteliğinde nüfusumuzun büyük kısmında bulunan zihniyet. Atatürk'lü yıllardan nereye, ülke 2 metre ileri gidemedi.
aksine şu hayattaki en anlamlı uğraşlardan biridir kitap okumak. dışarıdaki hayattan özellikle de içerisinde bulunduğumuz ülkedeki hayattansa, kitabın içindeki onlarca karakterin hayatına ortak olmayı tercih ederim.
Şaşkınlıklar içerisinde acaba doğru mu diye defalarca okuduğum başlık.
iki kelimeyi bir araya getirip cümle kurmaktan aciz insanlar her şeyi internetle halledebileceklerini sanıyorlar. Hayır, kızıyorum bu kafaya. Gençler Cemil Meriç'in şu sözüne kulak verin:
"Kitaptan değil, kitapsızlıktan korkmalıyız."
Birde Ali Şeriati'nin sözlerini hatırlatmak istiyorum:
"Okuyun, çünkü mürekkebin akmadığı yerde kan akıyor."
Bir şey yaparken keyif veriyorsa bence gerisi teferruat. Çünkü fayda sağlayacak diye bakarak bir işle uğraşmak görünürde mantıklı ancak sürekli bu şekilde bakarak zamanı kullandığınızda geriye kalan zamanı da kaybediyoruz.
Okulu bitir çalışma hayatına gir sonra para kazan kazan kazan. Hayat daha kapsamlı bir olay. Sadece para ve fayda ile mutlu olmak mümkün değil. Bu dünyadan giderken yanımıza alabildiğimiz tek şey keyifli hatıralar gerisi çoluk çocuğa kalıyor.
