geçmişte çok faydalı bir şeydi ama artık teknoloji çağındayız. her türlü bilgi internette var. birkaç bilgi öğrenmek için kağıtlara hapsolmaya gerek yok.
dostoyevski izafiyet teorisini anlamak için okunmaz. Ayrica bana göre kitap bir şeyler ögrenmekten ziyade olduğun dünyadan çıkıp başka bir dünyada yaşamaktır.
kitap okumayanların, kitap okumak hakkında fikir belirtmesi (atıp tutması) engellenmiyor niyeyse.
"ben okumuyorsam hiçbir işe yaramıyordur"cuların lafları her allahın günü burada gündeme geliyor. niye? niye?
okumak zor geliyor götlerine de ondan. okuyanları kıskanıyorlar. hepsi bu. neticede kendileri zararlı çıkıyor. kitap okuyan kendinden memnun, kitaptan alacağını alıyor. kitap sadece "bilgi" vermez. kitaplar çoğunlukla eğlence içindir.
kitap okumak küçücük hayatlarımızda başka dünyalara, hikayelere dokunmanın tek yoludur. okudukça empati duygunuz, farkındalığınızı artar. düz adam olmaktan kurtulur, at gözlüklerinizi çıkarırsınız. daha ne olsun.
Kişiden kişiye değişir. Bakış açısına bağlıdır şimdi iki somut durum vardır birincisi.
Eğer sadece kişisel gelişim amacıyla okunuyorsa durum içinden çıkılamaz bir hal alır. teorik açıdan geliştikçe bu durumu pratikle dengelemeyince aşırı dengesiz bir durum ortaya çıkar. böyle bi vaziyette tam tersi etki yapar, insanın egosu gelişir. Kitap okumayı bırakıp kendine biraz zaman ayırmalısın ikincisi de
Hayatta herşeye bakış açımızın da böyle olması gerektiği gibi kitaptan da hiçbirşey beklemememiz lazım, hiçbirşey kelimesi sihirlidir bu frekans yakalanıp okunursa kitap sonsuz pencereler açılır insanın hayatında o zaman anlarsın aslında gidecek başka hiçbir yer yoktur.
Kitaptan daha iyi bir arkadaş yoktur, zaman zaman insana dert ortaklığı eder, insanın gönlünü açar, yüreğine su serper. Gönlünün her muradına onunla erişirsin, böylesine güzel bir dost görülmemiştir; ne incitir; ne incinir.
kitap okumak hobi ya da uğraş değil, alışkanlıktır. acıkınca nasıl yemek yersin kitapta seni çeker zaten içine. merak ve bilgini doyuran yegane şey kitap.
