aslında kitap okumakla değil kitap okuyunca kültürünün geliştiğinin havasını yapan insandır. araştırma kitabı okumadığı sürece hayal ürünü şeyler okuğunun farkında olmayan ve bir süre sonra filmi çekilince onu izleyen insan ile hemen hemen aynı noktaya gelen insan topluluğu.
benim hayatım roman, gibi salakça bahaneler üretip, kitap okuyan insanlarla dalga bile geçerler.
eleman: bu kitapta ne anlatılıyor?
c.m: karsta, dinciler ve kemalistler arasında geçen mücadele diye özetleyebilirim. ünlü bir şair, seçim öncesinde karsa gidiyor. karsta....
eleman: s.ktir et yaaa! yaşanmamış olay. ne anlarsınız böyle şeyleri okumaktan. ben sana anlatıyım.
yaşanmış olaydır. ayrıca eleman dalga geçmemekte, söylemlerinde gayet ciddi bir tavır takınmaktadır.
bir arkadaşımla yaşadığım diyaloğu huzurunuza sunmaktayım. hikayedeki x kişisi üniversitede şu an okumakta ve de 20 yaşındadır.
zipcik- ya ben artık hiç kitap okuyamıyorum vaktim kalmıyor diye.
x kişisi- kaç kitap okudun ki şimdiye kadar?
zipcik- 80-90 falandır herhalde..
x kişisi- yuh! ne diyorsun sen ya?
zipcik- neden? az okumuşum değil mi?
x kişisi- ne azı ya! ben şimdiye kadar 2 kitap okumuşumdur o da hoca zoruyla.
zipcik-... anlıyorum. *
kişi her ne kadar kitap okumasa da, zararının kendisine olduğunu bilmeli ve bu durumdan övünç kaynağı yaratmamalıdır.. yapanın da allah belasını versindir.
büyük ihtimalle 8-12 yaş arasındaki insandır. lütfen bana daha büyükleri de yapıyor demeyin.
bir kere kitap okumak zarar verme ihtimali olan bir şey değildir. faydası olan ama zararı olmayan bir şeyi yapmamakla övünmek saçmadır, aptalcadır. hadi tamam sevmezsin okumazsın ama övünmek nereden çıktı?
neyse, zaten böyle bir şeyle övünen insan kitap falan okumasın. hatta mümkünse uzak dursun.
bu konuda tartışmaya girdiğinizde size yapacakları tek savunma; kitap okumanın zaman kaybı olmasına rağmen evinde duvardan duvara kütüphanesi olan birine konuk olduğunuzda ağızları açık, kütüphaneye hayranlıkla bakakalırlar. içten içe bir kıskanma, içerleme, ile başlayan duygular kitap okuyan kişiye karşı zamanla bir kine dönüşür hisleri. raskolnikov dersiniz, jan valjan dersiniz, realizm dersiniz ama hiç bir şey demeseniz de aynıdır durum.. zamanla kendince çözümler üretip kitap özeti bulup buluşturup okumaya başlarlar harıl harıl.. çünkü kitap okumak zaman kaybıdır, çünkü iki dakikada ulaşılacak bilgiye neden saatlerini günlerini ayırsınlar ki bu insanlar.. bir de pişkin pişkin en son çocukken kitap okumuştum, veya ortaokulda bir dönem ödevini yapabilmek için kitap okumuştum diyenler vardır ki onlar tam manasıyla çıldırtır..
