cehalet aşkından kaynaklanan durumdur. En cahiller bile en azından bir kaç kitaba saygı duyarlar, bu onun da ötesinde başka bir cahiliye seviyesi olsa gerek. Bu kitap okumama durumuyla övünenler bile çıkabilir hatta yetmezmiş gibi "biz hayat okulunda okuduk" gibi söylemlerle bom boş fakir edebiyatı yaparak kendi cehaletlerini daha da kutsallaştırırlar.
