aslında oldukça faydalı olan , insanı başka alemlere götüren , düşünce alemini genişleten , olaylar farklı açılardan bakmanızı sağlayan alışkanlık tarzıdır.fakat biraz ara vereyim dediğinizde tekrar geri dönmeniz zor olabilir bu alışkanlığa.
türkiye'de insanların iki yüzlülüğünü anlamamız için ayraç olarak kullanılabilecek fiil. kime sorsan boş zamanlarında kitap okur, televizyon asla izlemez ya tartışma programı ya da belgesel izler.
ayrıca türkiye’de eleştirisi yapılarak prim yapılmaya çalışılandır. kimi tanıdıysam bugüne kadar hemen hepsi kimsenin kitap okumadığından yakındı bana. ilginç lan şimdi bir şey söylesem ben de mal gözü ile baktığım insanların konumunda olacağım. bazen susmak en iyisidir. bunu da bir kitapta okumuştum.
ilki bildiğiniz okumaktır sadece, harfler vardır gözünüzün önünde, onlar kelimeleri oluşturur; kelimeler de cümleleri. o kadar.
ama ikincisine gelindiğinde olay biraz değişir. yine harfler vardır fakat bunların oluşturdukları kelimeler...bu kelimeler zihninizde bir imgeye bürünür; cümleler olaylara dönüşüverir. kitap okumak; başkalarının hayalini yaşamaktır. güzeldir.
'söylediğim her şey doğruydu; fakat hiçbiri gerçek değildi.'
kesinlikle sıkıcı olmayan eylem. tabii okunan kitaba göre değişir. sen hiç kitap okumayan bir adama gider das kapital'i verir "oku lan bunu hibine" dersen elbette sıkıcı gelir. kitabın ağır ağır okunmasından yanaysam da gerçekten çok akıcı olan kitaplar en fazla 2 gün süre alır, bitirilmek için.
25 yaşından sonra yapılmasına gerek olmayan aktivite. tabi bu hiç okumamak değildir. bazen öyle canı sıkılırki insanın kitap okumak bile çekici olur. (bkz: askerlik)
uzun süre ara verdikten sonra okunan kitaplar insana kendisini entellektüel hissettirir. Halbuki yaşanan durum sığ bir pre-entellektüellikten öte değildir, pre hayatta daha faydalıdır o da ayri. (bkz: azı karar çoğu zarar)
okularda yapılmakta olan zorla bir kitabı okutma diretmesi yüzünden bir çok gencin soğuması sağlanan eylemdir. bir çok genç hoşuna gitmeyen bu kitapları okuyarak, sıkıldığı için bütün kitapları sıkıcı sanır ve ilgisini çeken konularda yazılan kitaplara dahi yönelemez. oysa ilgisini çeken bir kitabı okusa hiç sıkılmaz ve kendisine yararlı bir iş yapmış olur.
okuduğunuz kitaba göre insan bünyesinde etkilere sahip olan aktivitedir.benim düşüncem iyi bir kitabın seksten bile daha cazip olduğudur.uzun süre çişi tutup işemek gibidir.
bazen sıyrılmaktır gündelik hayattan, kaybolup gitmektir sayfaların arasında, dünyaya ve acıya karşı kapatmaktır en ağır perdeleri. ipek böceği gibi koza örmektir kendi etrafına ama en dayanıksızından en incesinden.
öğrenmenin tek yoludur. okuyan öğrenir, okumayana öğretir. ne yazık ki ülkemizde okuma oranı çok düşük seviyelerde. tabi ki bunun çesitli sebepleri var. öncelikle, kırk yıllık televizyon eğlencesi,toplumumuzu kitap dan uzaklaştırmıştır. kitapların pahalı olması, halkın satın alma gücünün zayıf olmasıda ayrı bir etkendir.okullarda ise ne yazık ki çocukları okumaya teşvik etme gibi bir eylem yok denilecek kadar az.
insan yaşamın da yapılması gereken bir eylem. öğrenmek,ve başka dünyaları tanıyabilmek için okumak gereklidir.
yararları çoktur,
zararı yoktur.
kitap okumanın,
sonu yoktur.
başlarda güzel gelen, ancak bir süre insanın "okuyorum okuyorum ne oluyor?" diyerek bıraktığı eylem. kendi acılarımız, sevinçlerimiz bize yetmiyormuş gibi bir de başkalarınınkini okuyoruz, yaşıyoruz. belki de insanlar sırf bu yüzden kitap okuyor; kendi acılarından, dertlerinden uzaklaşmak için. ben de ilk zamanlarda böyleydim. bir kitabı, özellikle de güzel bir kitabı okurken kendimi kaybediyordum. ama gerçek dünyayla da yüzleşmek gerek sanırım. tadında bırakmak gerek. ama dostoyevski kitapları okunabilir hâlâ
ilk acemiliğimi resat nurinin "çalışıkuşu" isimli eseri ile başladım.(ciddi bir mevzu o yüzden kelimelere dikkat ediyorum:)öğretmenim kitabı verirken ilk kırk sayfa sıkıcı gelebilir ama sakın okumaktan vazgeçme demişti psikolojikmidir bilmem ilk kırk sayfa hakkatende pek sarmamıştı ama sonra sardı sarmaladı çok güzel geldi sanki eksik olanı bulmuşum gibi neyse daha sonralarda gülten dayıoğlı peyami safa bu yazarların bir çok kitabını okudum. o zamanlar ktaplık yok, kütüphane desen kara ciltli kitaplarla dolu. elimize al şu parayıda kendine kitap al diyen bir ablamız abimizde yoktu kendi kendimize okuduk gittik neyse yıllar sonra (2003) harry potter serisi ile karşılaştım( o zamanlar için okumayanlar dalga geçiyorlardı hala dalga geçen beyinsizler vardır muhakkak okumayan anlayamaz daha doğrusu yazmanın kurgulamanın zor olduğunu bilen bu seriyi okuduktan sonra eminimki ne demek istediğimi anlar) seri tamda ihtiyacım olanı bana vermişti 16'na yeni basmışsın bir çevren bir arkadaş gurubun yok yeni nesil gibi bir bu aşka bir bu aşka koşuyorum muhabbeti yapmayacak kadar kendindesin (bkz: yaşadıklarımdan öğrendiğim birşeyler var) başında bir bir türlü sorun ve derslerin var vs. vs. vs. işte tam bu esnada bu seri beni kendi dünyasına aldı (bkz: bende hogwarts mezunuyum) ardından kendi paramla aldığım 3 kitabı bir arada olan yüzüklerin efendisi serisi var kitabı geceleri odamda telefonun ışığında okurdum (bizim zamanımızda öle artistik gece lambaları yoktu) neyse birer birer kitap almayla olmuyor param yetmiyor napmak gerek napmak gerek derken kitap kiralamaya karar verdim (bkz: evet bunuda yaptım)2005 eylülüne kadar baya bir kitap kiraladım sonrasındaysa üniversite için kısa dönemli bir ara verdim tabi okuduğum çok kitap oldu okumadıklarımda çok..içimde uktedir çok param olunca o kiraladığım bütün kitapları alıcam (tabi bunun için loto felan çıkması gerek baya çok bea)mezuniyetimden beri kitap kiralamıyor alıyorum hayalim olan kütüphanemi oluşturmaya başladım bayada iyi bir mesafe kat ettim.
velhasıl konuya gelecek olursam ;
bazıları düşünmemek için okur, bazıları hayal etmek için. mutlaka bir neden vardır. benimki de başlarda böyleydi düşünmek istemediğimden başladım okumaya daha sonra hayal etmek beni içine aldı bana hiç açamayacağım kapıları açtı. sonra vakit geçsin diye ele alındı kitap sonralar çoğaldı coğaldı.artık okumak ; öğrenmek, bilmek, geliştirmek, okuduğunu anlamak, yazarı anlamak bir tutku haline geldi.betimlemelerde yaşamaya başladı ; gözlerin kitap mısralarında gezerken sen kafanda o yeşil perdeleri tek kişilik koltuktaki o adamı elindeki sigarayı gözlerini saçlarını ağzını kenarındaki o alaycı çizgiyi hepsini ama hepsini görmeye başladın bunu yaşamak ve yaşatabilmenin isteği seni sardı sarmaladı artık sende yazmak istiyorsun ama okunmadan yazılamayacağını biliyorsun yazdığın her satırın her cümlenin ve her kelimenin hakkını veremezsen biliyorsunki bu okuyamamanın başarısızlığı.
kitap okumak ihtiyaç da değildir , hobi de değildir . bazı insanlar (!) "kitap okumadım , eksikliğini de hissetmedim." diyebilir , bu durumda yapmanız gereken en güzel şey , içinizdeki acıma duygusunu yüzünüze yansıtmadan ortadan tüymenizdir .
kitap okumak kişinin, yazarın dünyasına girmek onun düşüncelerini anlaması için yapılan bir eylemdir. ne yazık ki ülkemizde kitap okuma oranı çok düşüktür. çocukluk yıllarında başlayan bir alışkanlık olursa kalıcı olabilir.
