böyle oluyorsa ne mutludur. bende -özellikle büyük yazarların kitaplarını okurken- tam tersi oluyor. yazmak konusunda ne kadar yetersiz ve donanımsız olduğumu anlıyorum.
ne güzel söylemiş cemil meriç: ''kitap zekayı kibarlaştırır.'' aslında bu, bilgiyi en doğru şekilde yayma isteği. güzeli görmek ve paylaşma hissi. çevrenizde kitap okumayan insanlara bakın. gerçekten kaç tanesi yaşıyor? bir de kitap okuyanlara bakın. ne kadar yaşam dolu. istisnalar mutlaka vardır her olayda olduğu gibi ama bu durum böyle. kitap zekayı kibarlaştırdığı gibi mutluluk kaynağı.
anlatmak için yaşamak 2014 , gabriel garcia marquez,
Anlatmak için Yaşamak, tüm hayatını, anlatmak, yazmak için yaşamış bir yazarın anılarının çok ötesinde bir kitap. Ancak onun kaleminden çıkabilecek, roman tadında okunabilen bir yapıt. Anlatmak için Yaşamak ta "Hayat, insanın yaşadığı değildir; aslolan, hatırladığı ve anlatmak için nasıl hatırladığıdır" diyen yazarın yalnızca yaşam öyküsünü değil, tüm yapıtlarının izlerini de bulacaksınız.
Bende tam tersine "haddini bil; neyi anlatacaksın? türlü kültür nehirlerinden kopup gelen bunca renk, böyle muazzam aktaran usta yazarlar varken, sana düşen hayranlıkla izlemektir" diyorum kendi kendime.
