defter kitap olmasa da hemen her sınavda onların özeti olan bir kağıdım açık olduğu için benim için pek anlam ifade etmeyen bir sınav.
(bkz: ezberci eğitim)
(bkz: ezber yapamamak)
en orijinal ve en yaratıcı soruların sorulduğu, hocanın da doğal olarak, "ben sizin bilginizi değil, zekânızı ölçüyorum bu sınavla" dediği sınavlardır genellikle. "işte, bir o kitaptan, bir bu kitaptan alır iki soruyu yaparım. bulmaca gibi" şeklinde düşüncelere gark etse de insanı; zaman geçtikçe, özellikle de sınavın ilk onbeş dakikasından sonra, anya'nın konya'dan çok daha bambaşka bir yer olduğu ortaya çıkar.
ortaokulda trafik diye bir dersimiz vardı. o derse giren hocamızın kağıtları dağıttıktan sonra :"size 20 dakika veriyorum kitaptan cevaplara baktınız baktınız, bakamadınız siz kaybedersiniz ben kağıtları toplarım." dediği ve bizi dumur ettiği sınavdır. bir daha da başıma gelmemiştir.
orta okulda din hocamız yapardı bunu. kendisi televizyona da cıkmıstı. ogrencilerle arası cok iyiydi yemege gidilirdi beraber.hayatın sadece dersten ıbaret ve gezmekten ıbaret olmadıgını ikisini bir arada yapabilmenın guzel oldugunu beynımıze kazıyan hoca idi.dost hoca idi.
