kitapta kalması en sağlıklısı dediğim durum. günlük hayatınızda karşılaşamayacağınız bazı mükemmel karakterler sizi beklentisel olarak arttırıp sonra hayal kırıklığına uğratabilir. 3 ay önce bir olay yaşamıştım.
havalimanında beklerken birden beyaz saçlı, mavi gözlü bir adam geldi yanıma hatta kafasında küçük bir bandaj vardı. gelirken bir kaza geçirmiş ve atinaya gidecekmiş kendisi. önce onun işlemleriyle ilgilendim sonra kendisine ılık bir süt aldım belki daha iyi hisseder diye. o da bana bir kurabiye verdi ve sohbet etmeye başladık. zihnimdeki maximilian wagner bu adamdı tam olarak. ( serenad)
bi ara telefonla ilgilendim kısa bir süre sonra kafamı bir kaldırdım baaam adam burnunu karıştırıyordu. yani öyle bir karıştırma ki beyninden parmağın çıktığını gördüm.
maaaxx yapma bu sen değilsin bakışlarımla kurabiyeyi koklamadan, çiğnemeden yuttum.
zihninizde günlerce dönmeye devam ediyor. bir olaya kendi tepkinizi verdikten sonra x olsa kesin şunu düşünürdü diyorsunuz. bir süre samimi bir arkadaşınızı özler gibi özlüyorsunuz.
