Dünyanın en güzel hatırasını bırakmıştır bana . zamanında bir kitap hediye eden eski sevgilim yüzünden çokça dalga geçilmiş ve bırak ulan çolukla çocukla çıkmayı denmişti. üstelik kitabın içinde bir çiçek bulunması ise makaranın dozunu inanılmaz derecede artırmıştı . sekiz yıl ardından ne zaman kitaplığın önünden geçsem o kitaba gözüm takılır.
daha çok ergenlik döneminde kızların yaptığı eylemdir.(zaten çiçek kurutan bir erkek hiç duymadım ya neyse) nedenine gelince, o dönemler alacağınız veya bulacağınız çiçek en fazla bir dal olacağı için, kitap arasında kurutup hatıra olarak saklamak insana mantıklı gelir.
oysa çirkin ördek yavrusu olmaktan çıkıp güzel bir kuğu haline dönüştüğünüz zaman alacağınız buketleri kurutacak kitap bulamazsınız. o zaman da çare kucak dolusu çiçekleri ters çevirip asarak kurutmaktır. ta ki kafanız bozulup hepsini çöpe atana kadar.*
