iyi bir öğrenci izlenimi verir.Temiz insandır. Eskiden herkes yapardı. Çünkü yapmazsan ayıp olurdu, öğretmenler kızardı. Şimdiki çocukların kitaplarına bakıyorum da -hatta çoğuna bakamıyorum çünkü çoğu okula bir kalem bir defter ile gider olmuş- hepsi yıpranmış, kenarları yırtık, değersiz...
Oysa ki eskiden öyle miydi? Eskiden kitaplar parayla alınırdı. Öyle herkes de alamazdı. Sınıfı geçenler bir alt sınıfındaki yakınına verirdi. Ve hepsi bu kitapları özenle muhafaza ederdi. Öyle ki neredeyse ilk alındığı gün gibi...
Demek ki kitapların değeri bilinmez olmuş. Belki eskiden parayla satıldığı içindi, belki de şimdiki nesil elindeki nimetlerin farkında değil. Nedeni önemli değil, olan zihniyete olmuş.
En tatlı öğrencidir. Burnunda yeni basılmış kitabının kokusu, içinde okula başlayacak olmanın bitmek bilmez heyecanı ve belki de kalbinde hayran olduğu öğretmenine duyduğu özlemiyle sabırsızlıkla okulların açılmasını bekleyen dünyanın en masum canlısıdır. En azından ben öyleydim yahu.
