filmin, kitabın yerini tuttuğu nadir görülmüştür. kitap ve sinema ayrımını yaparken zaten gün gibi açıktır ki; ikisi de birbirinden farklıdır. tabi bu farklılığın en önemli etkeni ise insan, ve tercihleri..
şimdi diyelim; bir filmi, kitabına tercih eden kişi nasıl olur da aynı tadı kıyaslayarak aldığını söyleyebilir?! yanıtlayamam. tutup da meçhul bir boşluğu da dolduramam; yok efendim, bir insan filmi kitabına tercih edemez gibisinden entel-e tantanaya giremem. mutlaka vardır.. ama...
bir şeyler görmekten, birilerinin bir şeyleri göstermesinden, yorgunum. zaten dışarıda hayat var, görmeye en müsait ekran, beyin ekran.. tutup da bir daha, bir daha izlemenin hiç güzel bir tarafı yok. sonra...
sokağa çıkıp da ot gibi bakasım, uzaktan gözle dokunasım hiç.. peki ya..
evdeyken kitabımı okusam, hiç bakmadığım bir manzarayı görmeye çalışsam, dışarıda koştura koştura yürür müyüm? pek sanmıyorum.
kesinlikle ve kesinlikle "uçurtma avcısı". kitabı okurken ağlayasınız gelir, kitabı bağrınıza basarak hasan'ı kucakladığınızı zannederken filmini izleyince buna dair hiçbir şey hissetmezsiniz. o derece berbat çekilmiş kitap, senaryo veya kitaptaki karakterlerin duyguları, hüzünleri...
