okuduğu sayfayı kaybetmek istemeyen okurun en son geldiği sayfaya işaret bırakmak için başvurduğu eylemdir. bazı kitaplar okadar sürükleyici oluyor ki insan okuduğu sayfayı kaptamak bile istemiyor, çişe gitmeye eriniyor. bazı roman kahramanları insanı öylesine etkiliyor ki içtikleri sigara bile insanın bilinçaltına yerleşiyor. kişi, kafasını kitaptan kaldırdığı zaman bile roman kahramanının alışkanlıklarına sadık kalıyor ki kaldığı yeri kaybetmemek için sayfaların arasına dal sigara koyuyor. kahramana ve kitaba göre değişiyor işte ayraç vazifesi yapacak eşya. don kişotu okusaydım en son geldiğim sayfaya yel değirmenlerini koyardım, bir yolunu bulur kitap arası yapardım, yani boşuna okumazdım...
