Bir yazarın bir isteği.
Değerli ulu sözlük yazarları,
Kısa hikayelerden oluşmuş bütün hale gelince farklı bir anlamı olan her hikayesi kendi içinde anlamlı olan bir kitap düşünün.
Çok utanıyorum. Paylaşmaktan. Sanki eksiklerim gün yüzüne çıkınca kıpkırmızı olacakmışım gibi geliyor. Utancımdan yayınevlerine de gönderemiyorum.
Daha önce yazdığım onca hikaye ve bitmemişler dağı adını verdiğim bir yığın hikaye. Sizce ne yapmalı? Tutar mı tutmaz mı?
Kimseye kitabımı alıp bana destek olun da diyemiyorum. Utanıyorum sözlük. Utangaç adamdan yazar olmaz değil mi?
paraya bakar. paran varsa tüm yayınevleri basarlar. sonra atıyorum, 10.000 tane bastırırsın, sonra o 10.000 kitabı kolilere koyar evine gönderirler. gelene geçene, eve gelen akrabalara hediye edersin. olacak olan budur. git bastır.
maalesef basımevleri, "abi kitabını bastırırız satarız, isbn aldırırız, barkod bandrol aldırırız" filan diye gazı verirler, baskı parasını peşin alırlar. ama parayı almış oldukları için satmakla matmakla uğraşmaz ve bastıkları kitapları "al şimdi götüne sok hahaha" dercesine evine gönderirler, "abi neden gönderdiniz" dersin, "satmıyor kardeş" derler. istersen dostoyevski'nin suç ve ceza niteliğinde, nobellik, pullitzerlik kitap yaz, göreceğin muamele budur.
kitap yazmak aylar süren ve sonunda iyi bir sonuÇ getirmesi gereken zorlu bir meseledir. okur okur beğenmez yeniden yazarsınız bazı bölümleri, bazen ise yazamıyorum düşüncesi ile kendinizi bunalıma sokarsınız. ha sonra satmıyor diye geri gönderirlerse, Çıldırma ihtimaliniz de mevcut.
