bazen kötü çoğu zaman iyi bir alışkanlıktır. kitabı tahrif etmek anlamında kötüdür ama iyi yanı ağır bastığı için göz ardı edilebilir.
kitabı bitirdikten sonra rafa kaldırırsın ve bir kaç yıl sonra eline aldığında ilk olarak altını çizdiğin yerleri hızlıca tararsın. genelde neden altını çizmişim acaba diye düşünür bulursun kendini. bazı cümlelerin hala beyninin kıvrımlarında gezindiğini görür ve boşa gitmemiş verdiğim emek diye gurur duyarsın: kendinle, kitapla ve yazarla da...
kitabı çizerek okumak iyidir.
yazar keşke bunu yazmasaydı demenin başka yoludur.
-: bak bunlar önemli ne güzel işte. diğerlerini neden yazdın ki.. ah halit ziya ah...
ama bu yöntem paragraf sorusu hazırlayan öğretmenler, makale niteliğindeki kitaplarda yer alan vurucu cümleler için mübah bir yöntemdir. diğerleri özenti midir nedir acaba?
kitabı cümlelerin altını çizerek okuyorsan eğer kitaptaki tüm satırların altını çiziyorsun demektir. kendince önemli yerlerin altını çiziyorsan o zaman kitabı okuduktan sonra satır altı çizmek gibi bir eylem gerçekleşmiş olmalısın.
kesinlikle çok sinir olduğum bir davranıştır.eline bi kitap alırsin, orasi şurası alti çizilmek suretiyle tahrif edilmiştir. üstelik okunulan şeyin neresinin daha önemli olduğu herkese göre değiştiğinden, bu altı çizilen yerler de genellikle olmayacak yerlerdir. özellikle kütüphanelerden ödünç alınan kitaplarda çok sık rastlanır.
ben hiçbir kitaba böyle bir hareketle sarkıntılık etmeye yeltenmedim. kafana yaz işte neyi önemli buluyosan, ne demeye kitabın orasinı burasını çiziktiriyorsun?...onu senden sonra başka biri daha okur mutlaka...
eğer kitabı yalnızca çizen kişi okuyorsa, kendisini ilgilendirecek davranıştır. çizmeden anlayamadığı varsayılırsa, üzücüdür.
ancak aynı kitabı bencilce sahiplenmemiş ve paylaşmaya sunmuş biri için çok kötü bir alışkanlıktır; başkasının çizdiği kitabı okumak çok sıkıcıdır, ilk kez seyredilen film sırasında yanınızda filmi daha önce seyretmiş ve "bak şuraya dikkat et", "bak şimdi neler olacak", "hoca burayı kaçırma", "gerilme gerilme bir şey olmuyor burada" deyip duran bir arkadaşın varlığı gibidir.
başkasının çizdiği kitabı okumak aynı zamanda o kişi için bir tür psikolojik test yapmayı da sağlar; onun nelere önem verdiği ya da nelere önem vermediği görülür: bir tanıdığımın çizdiği kitabı okurken farketmiştim bunu; kitapta bence önemli düşüncelerin ve can alıcı noktaların değil, nerede aşk yumağı, sevgi böcüğü cümleler varsa onların altını çizmişti. af buyurun tiksindim kendisinden.
Bunun yerine altı çizilecek satırın olduğu sayfayı alt kenarından çok minik kıvırmayı önerdiğim durum. Daha sonra o sayfalara geri dönüp satırı bulabilirsiniz, kitap ta temiz kalır.
kitap okuyana ait olmadığında sorun yaratacak eylem. çizmek istersin, lakin o bebek senin değil. önemli, beğendiğin yerleri not almak istersin, 2 saat sonra ondan da sıkılırsın. 'oku' bitsin en temizi.
kitap size aitse gayet normaldir ancak kitap bir halk kütüphanesine aitse sakıncalıdır.
kitaplarda hoşunuza giden, ilginizi çeken yada farklı birşey de kitap altını çizmek ve yanına not almak faydalı olacaktır.
misal.
bir kitap okudunuz, altını çizdiğiniz yerler oldu.
sonrasında o kitabı tekrar okumak istediğinizde yıllar sonrasında vay demek zamanında buraları ilgimi çekmiş gibi birşey ile karşılaşabilirsiniz.
