güzellik izafi olduğu için herkese göre değişebilecek cümle. ancak ben bir paragraf tasvir (betimleme) ile başlayıp sonra ufak ufak olaya giren kitaplardan hoşlanıyorum.
örneğin samsun'a çıkan ben olsaydım muhteşem boğaz manzarasından başlardım. ve bu güzelliğin düşman işgalinde olmasından duyduğum tiksintiyi de dile getirirdim.
sümme haşa tabii, ne haddimize eleştiri!
sıcak bir ağustos ayının, fazlaca serin olmayan bir perşembe akşamı, yeşil salkım söğüt ağacının altında, üzerinde türk bayrağı deseni olan kupamdan cafe crown'ımı yudumlamaya devam ederken gözlerim marmara'nın karanlık sularında ne aradığını bilmez halde araştırmalarına devam ediyordu ki, sağ yanımdaki tahta kapının teksas kovboy filmlerinin efektini aratmayan sesiyle kendime geldim. nokta
şeklinde başlaması mümkün olan cümledir.
(bkz: her romana uyan başlangıç)
sizden nefret ediyorum. çünkü otu boku karıştıracaksınız yine ve boku ota tercih edeceksiniz yine. kiminiz kitabı okumayı bu cümlelerden sonra bırakacak. kiminiz de daha dikkatli okuyacak. ben daha dikkatli okuyacak olanlara yazıyorum. diğer taraf siktirebildiği yere kadar gitsin lütfen.
"peki o gün ne olmuştu da mahallede işler bu duruma gelmişti" evet sevgili sözlük okuru "Gerçek Kesitle" büyümüş, onun o korkutucu fon müziğiyle gündüzleri zor getirmiş bir nesil için kitaba başlanacak en güzel ilk cümle bu olurdu. Sayfanın köşesine bir yerine de perihan savaşın fotoğrafını koyacaksın ki cümle anlamını yitirmesin.
Yanlis hatirlamiyorsam Mr Vertigo kitabinda gordugum cumledir. Soyle bir sey idi " Ilk defa suda yurudugumde 7 yasinda idim. ". Ayrica o kitabi alirken de rastgele begenip, artik soyut seyler okumayacagim demistim. Dragonlance serisinden sonra fantazi kurgularina ara vermek istiyordum.
"ben 15 yaşında öldüm. evet ben bir ölüyüm. beni öldürdüler. eğer bu kitabı sonuna kadar okuyup 15 gün içinde 15 kişiye okutmazsan her gece rüyana kabus olarak gireceğim."
