günlerden sonbahar havada annesinin verdiği günlük harçlığını kaybetmiş çocuğun yüzünde olan bir karamsarlık. hani güneşe inat bu doğada biz de varız diyen kara kara bulutlar ve şiddetini neyden aldığını bilinmez hırslı bir yağmurun toprağı delercesine yağdığı puslu bir istanbul akşamında arkadaşlarımla meyhanecinin her gece çaldığı o banttan bıkmış ama bir o kadar da bağımlısı olmuş kimi neşeli kimi hüzünlü kimi ne halde olduğunu bilir bilmez demlenen insanların nefesleriyle camlarını buğuladığı meyhanenin yıllardır yağlanmamış gıcırtılı kapısından içeri giriyoruz şevket abiyle...
"Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir."
anna karenina
Lolita, hayatımın ışığı, kasıklarımın ateşi. Günahım, ruhum, Lo-Li-Ta; dilin ucu damaktan dişlere doğru üç basamaklık bir yol alır, Üçüncüsünde gelir dişlere dayanır. Lo-Li-Ta.
lolita
devrimci falan değilim ama behzat ç izlediğim zamanlar bir bölümde görmüştüm ve çok beğenmiştim. nedendir bilmem ama her okuyuşumda içimi bir hüzün kaplar, uzaklara dalarım.
o'nu ilk gördüğümde güzel bir bahar sabahıydı. dalgalar sahili delicesine dövüyordu. o, endamının bütün hoşluğuyla alabildiğ,ne mutsuz bir şekilde denizi seyrediyordu.
bu cümleler ve kelimeler sizlerde bir şey değiştirmeyecek, bu kitabı sadece okumuş olmak için okuyacaksınız, siz de unutacaksınız bir kaç ay sonra sadece bir arkadaşınız size sorduğunda hatırlayacaksınız ve kitaplığınızda çürüyüp gidecek.
"ben 15 yaşında öldüm. evet ben bir ölüyüm. beni öldürdüler. eğer bu kitabı sonuna kadar okuyup 15 gün içinde 15 kişiye okutmazsan her gece rüyana kabus olarak gireceğim."
Yanlis hatirlamiyorsam Mr Vertigo kitabinda gordugum cumledir. Soyle bir sey idi " Ilk defa suda yurudugumde 7 yasinda idim. ". Ayrica o kitabi alirken de rastgele begenip, artik soyut seyler okumayacagim demistim. Dragonlance serisinden sonra fantazi kurgularina ara vermek istiyordum.
"peki o gün ne olmuştu da mahallede işler bu duruma gelmişti" evet sevgili sözlük okuru "Gerçek Kesitle" büyümüş, onun o korkutucu fon müziğiyle gündüzleri zor getirmiş bir nesil için kitaba başlanacak en güzel ilk cümle bu olurdu. Sayfanın köşesine bir yerine de perihan savaşın fotoğrafını koyacaksın ki cümle anlamını yitirmesin.
