Bir Bülent yıldız kitabı.
Tam bir keşmekeş halinde devam eden kitap. Ne kadar karmaşık olsa da sürükleyici bir anlatımı vardır. Hayali bir ülkeden bizim dünyamıza ince ince göndermelerde bulunur. "Üniformasızlar" bilmecesi de güzeldir.
Ayrıca Behzat ç'de de bir kubleyi şule, savcı esra'ya okumuştur. Şöyle der:
"Sanki ölüler oratoryosunda koloratuar sopranoyum da cümlem eksik, notalarım çaresiz, aryalarım öksüz kalmış. Piç bir ölüm sancısı yüreğimde yer etmiş de ben o sancıya silah doğrultmuş ve tetiğe basmışım. Namludan çıkan kurşunlar sancıyı ıskalamış, yüreğimi delip hislerimi katletmiş sanki."
