efenim kişinin hayatında derin izler bırakacağı aşikardır ki, hala hatırlıyorum;
yıl 2006, beyoğlu'nda bir tuvalet.. ishal olmuş bir bünye.. ve sürekli bünyeyi zorlayan bir kaka..
beyoğlu'nda adeta tabakhaneye bok yetiştirir edasıyla koşuşturuyorum. zira koşmazsam altıma sıçıcam. neyse bir tuvalet buldum lakin öyle pis ki içeri tan anlamıyla bok çukuru. o zamana kadar sadece bir söz zannettiğim ''bok çukuru'' meğer gerçekmiş.. klozet kapağı bile yok, haliyle ayakta sıçmak zorundasınız. gerçi olsa da ayakta sıçardım ya neyse.. indirdim pantolonu, deliğe denk getirmeye çalışıyorum. efenim birden kastırınca bir de ishalin etkisiyle bir sıçan adam modeli yarattım.. klozetin her yeri bok oldu.. bu kadar pis bir yerde haliyle tuvalet kağıdı da bulunmamakta.. donumu çıkardım, tuvalet kağıdı niyetine kullandım.. restoranttan utana sıkıla çıktım haliyle, daha sonra da eve doğru yol aldım.. şimdi akıllarınızda ''boklu baksır nerde lan?'' sorusunu görür gibiyim.. orası muamma işte..
duvarlara bokla isimlerin yazılı olduğu, kabinde çöp ve tuvalet kağıdı olmadığından sidikle ıslanmış boklu selpak mendillerin yerde gezdiği tuvalettir. izmir'de dir **.
kişide unutulmayacak bir anı bırakan yerdir kanımca.
şahsi kariyerimde, hayatımda girdiğim en kötü tuvalete, ulus'ta girmiştim.
o kadar kirli ve kötüydü ki, hiç bir yere dokunamıyordunuz.
bütün demir olan yerler paslanmıştı.
tuvalet kırıktı ve nereye edileceği belli değildi.
