sen, ben gibi insanların kıro diye tabi ettiğimiz bu kişileri her fırsatta, beyaz çorap giymelerini, her ruh halinde arabesk dinlemelerini, arabada son ses açıp müzik dinleyerek tur atmalarını eleştirmemize rağmen ve bunlardan artık bıktığımızı, tarz değiştir diye anırdığımızı bilmelerine rağmen hiç umursamaz şekilde hayatına devam eden hanzolardır. demekki dışarı çıktıklarında gözlerini ve kulaklarını kapatarak işlerini görüp tekrardan mağaralarına dönüyolar ki bu eleştirileri hiç üzerlerine almıyorlar. e be insan ! o beyaz çorabı bari çıkart ya. olum nasıl bi zevktir sizinki ? nasıl bir hoşlantıdır anlamadık gitti bilader.
köylülüğün kabullenilip şehirli olmayı reddetmekle ilgili bir durumdur ki türkiye de bu işin duayeni ve direnç noktası ibrahim tatlıses'tir. ama kendilerinin bu yaklaşımını beyaz kırolar alt etmiş ve kıronun şehirle imtihanında bir ilerleme kaydedilmiştir. artık tek belirleyici tatlıses değil.
(bkz: yaşasın beyaz kırolar)
