bu kent ne zaman ya$landı böyle
ölüm kokuyor ağzı, dili ve her yanı
ka$arlanmı$ bir orospu gibi
durmadan çarpıyor bir delikanlıya
bulvar meyhanelerinde korkak $airler
yeteneksiz bir sürü yazar çizer takımı
koltuklayıp duruyor birbirlerini
ölüm kol gezerken varo$larda
ayya$ bir e$cinsel yüzünü gerdiriyor
yürüyor reklam ı$ıkları altında
kirli bir su gibi akıyor zaman denilen
duvar afi$lerinde ölüm ilanları
ve seks filmleri omuz omuza
gazetelerse çok boyalı yosmalar gibi
pazarlıyorlar kendilerini
bu alan son mitingde böyle değildi
yitirmiş o günkü sevincini, ruhunu
utanç mı ku$atmı$ yoksa ne
kapatıyor yüzünü titreyen elleriyle
bir cüzzamlı gibi çürüyor kent
dökülüyor elleri kolları ve her yanı
oysa kaç zaman geçti son grevden bu yana
yani son sevda yangınından