işe yakın olsun, iyi bi semtte olsun, evsahibi mümkünse uzakta olsun, üsttekilerinin yaramaz çocuğu olmasın, alttaki sarhoş olmasın, kışın sıcak olsun, yazın serin olsun püfür püfür essin, mutfağı uzun sohbetler edilmeye uygunlukta geniş olsun,kocaman manzaralı balkonu olsun, banyosu akıtmasın, ve ucuz olsun diye aranan sonunda ne bulunursa ona razı olunan gıcık durum.
edit: arkadaşlarım rahat gelip gitsinler diye de düşünülünce tadından yenmez.
bu konuda çok kötü deneyimlerim var. öğrencilik hayatıma başladığım da bir gün boyunca ev aramışdım ve aldığım yanıt
*öğrencimisin?
-evet
*öğrenciye ev vermiyoruz.
önce gezersin güneşin bağrında kafa yukarda boynun sızlayarak sonra arka sokak derme catma uygun 3+1 ev bulunur.ev sahıbıne yarın kaporayı getırıp bı haftaya kadar tututcaz dersın.ertesı gun sınava gırıılır cıkılır aranır ev sahıbı adam baskasına vermıstır evı ayrıca oturduğun evdende ayrılmak uzeresındır.böyle mok bişeydir.
insanın sabrının denendiği zamanlardır. lakin bu sınırı aşmış ben deniz yavaştan kafaları sıyırmak üzere.
3 aydır aradığım evi 2 gün önce bulmuş bulundum. öyle bir süreç ki bu, kapıcılar, parkeler, kombi, merkezi sistem, 3+1, 2+1 , 130 m2, otopark, asansör, duşakabin, ebeveyn banyosu, bekara vermeyiz, komşuları rahatsız etmeyeceksiniz, aidat, gibi emlakkterimlerinin arasında yaşanmış, artık yukarıya bakmaktan boyun tutularak sona ermiş bir zaman dilimi. neyse gittik arkadaşımla konuştuk ev sahibiyle, faturaları üstünüze almanıza gerek yok, 450 ytl lik depozitoya 150 daha verin sorun olmaz dedi. biz iki güne kadar boşaltıyoruz evi gelin sonra siz boşalın. nasıl bir mutluluk, süper, oh, holey, sesleri arasında yaşanan bir orgazm.
bugun yani, pazartesi itibariyle işten izin alıp digiturk'e başvurdum. lig tv sevinçleri bünyede. ardından gittim birikmiş paramla bir de 70 ekran tv aldım. hafta sonu beşiktaşım'ı kendi evimde izleyeceğim. hani git angelina jolie sana verecekmiş deseler daha inandırıcı gelecek. o kadar iyi gidiyor ki herşey, inanamıyorum.
lakin,
15 dakika önce bir telefon aldım sözlük. ev sahibi apartmandan gelen, sitede bekar istemiyoruz, baskılarına karşı koyamamış, evi kiralamaktan vazgeçmiş. olayı 10 dakikada anca idrak edebildim, 1-2 dakika telefonda arkadaşlarımla konuştum. o da konuşmak mı bilmiyorum, 3-5 kelime edebildim ancak. boğazım düğüm düğüm. herşeyi geçtim, en çok da derbiyi yine kahve köşelerinde, küfürleriyle çığır açan, emekliliğin başlarındaki bıyıklı amcalarla izleyecek olmam üzüyor beni. şefkate ihtiyacım var be sözlük. sana yazıyorum işte. bilmiyorum ne yapacağım.
boktan dairesine rezidans gözüyle bakmamız için yırtınan ve çoğu zaman da çaresiz kalmışları ikna etmeyi başaran ibne ev sahiplerini bolca görebileceğiniz iğrenç eylem... böylesi ibnelerin dindar geçineninden uzak duracaksın... Çünkü götünden parayı damıta damıta yolar seni... içkici ve berduş tiplerden de uzak duracaksın... çünkü evinden hayır gelmez.. mümkünse bilgili ve sakin bir insanın kiracısı olacaksın... Anlaşmazlık anlarında dahi nezaketlerinden ödün vermezler ... ve para herşey değildir onlar için...
bundan bir ay önce sevgilime ev ararken ettiğim küfürü bugüne kadar etmemiştim.
-merhaba kiralık ev için aramıştım.
+bekar erkeğe ev vermiyoruz !!
-kendim için değil oturacak kişi bayan ve bekar
+ hıı o zaman olabilir.
- yok ben vazgeçtim ? (a.q abazası sanki metres arıyor kendine)
.....
-merhaba kiralık ev için aramıştım.
+kaç kişi kalacak evde.
-tek bayan kalacak.
+tek bayan için büyük bu ev size uymaz ??
-beyfendi tek kişi diyorum sen bana " siz " diyorsunuz
+anla işte evladım pahalı gelir.
-peki ( sanki evi deniz manzaralı rezidans )
...
-merhaba kiralık ev için aramıştım.
+ 500tl kira+ 500 euro depozit alırım.
-peki evcil hayvan beslenmesi sorun olur mu ?
+ben üstümde bir it'in dolaşmasına izin vermem.
- sağol'un bende altımda bir it'in oturmasını hazmedemem.
+?@%?
aylardır yaptıgım iş. en son kafam bozuldu aldım sırtıma çantamı, sıçarım internetten bulacagım eve dedim istanbul'a gittim, gunde ortalama 12-13 km 'yi temmuz'un en sıcak gunlerinde yurudum, evi buldum, tuttum bitirdim.
allahım bu nasıl bi derttir nasıl bi kederdir...
bi kere temiz yani bakımlı yıpranmamış bir ev bulmak ayrı bir dert.
istediğin standartlarda (oda sayısı/evin şekli/cephesi vs.) bulmak ayrı bir dert.
bütçene uygun olması ayrı bir dert.
ama "evcil hayvan" bakmanıza izin verilecek bir ev bulmak en büyük dert.
malum hayvanlara karşı aşırı derecede tepkili bir millet olduğumuz için, daha evcil der demez hayır cevabı geliyor. iki saat anlatıyorsun yok eğitimli yok hiç havlamaz tuvaletini çime yapar falan filan ama ne fayda. sanki evi yiyecek hayvan. ki yese de sözleşme var depozito var yani her türlü telafi edilir o zarar.
bir gün olur da böyle köpeğimi içtenlikle kabul eden, hayvansever bir ev sahibi görürsem...... o kadar imkansız geldi ki ne yaparım bilemedim. öyle bir insan varsa, bilsin ki o dünyadaki en iyi insanlardan biri. canım benim.
öğrenciysen çok zor olan bir durumdur. hele boluda okuyorsanız. boluda okuyanlar bilir bolulunun tok insanlar olduğunu. birde hep dolaşan bir hikaye var. neymiş efendim kız öğrenciler ile erkek öğrenciler aradaki duvarı delip birlikte yaşamışlar. yok ebesinin nikahı. tabi öğrenciler inşaat bölümünde değilse.
ev bulmak zaten zor birde yavşak emlakçılarla uğraşmak daha zor öğrenciysen eğer ayrı çakıyorlar hem ev sahibi hem emlakçı sırayla gelin bari velhasıl kelam öğrenciysen ev kiralamak çok zor.
Siddetli boyun agrilarina sebep olabilecek olaydir. O mahalle senin, bu sokak benim dolasilir ve dogal olarak kafa surekli ust katlardaki dairelerin camindadir. Onceleri farketmezsin ne bok yedigini. Bir sure hafif agrimaya baslar boynun. Yilmazsin ama ararsin ararsin ararsin... O sikindirik got kadar yazilmis telefon numarasini okuyacam diye gotunu yirtarsin. Okursun ararsin kodumun evi ya ogrenciye kiralik degildir ya da kiraya verilmistir. Gun sonu olur dimdizlak kalirsin ortada. Artik nerede kaliyorsan, yataga uzanirsin ve icinden gecen cumle "mini s.kiyim ayaklarim ve boynum nasil agriyor" olur.
