iş yerime günde on kişiye yakın "eleman arıyor musunuz?" diye gelen 15-16 yaşlarında çocukların yüzündeki çaresizliği gördükçe ve onlara "hayır" dedikçe bile kendimi suçlu hissediyorum. Okulunu okuyan çocukların ailelerine yük olmamak adına arta kalan zamanlarında beden işçisi olmayi kabul ettiren sisteme gençlik nasıl emanet edilir?
Ben bile utanırken asıl müsebbibler nasıl rahat ediyor koltuklarında?
Giysi almayan, her yere tabanvayla giden, berbere saçını kestirmeyen, evlerinde hiçbir şey bozulmayan, eskimeyen, temizlik malzemesi, hijyenik ped vs almadan evlerinin her yeri ve vücutları devamlı temiz kalabilen , çocuklarına "müthiş çocuk yardımları alırken" 5 kuruş mama, bez, bakıcı, kreş, okul masrafı yapmamayı nasılsa beceren, hiç hastalanmayan, haaa ve tabii ki zaruri masraflar bir yana kitap alıp okumayı, gezmeye çıkmayı falan aklından geçirmeyen efsane çifttir. Evet. (bkz: büyük insanlık)
Valla bizde kirada oturmuyoruz asgari ücretten bir tık altta maaş alıyoruz 4 kişilik bir aile zor geçiniyoruz. Biraz üstüne geldi bu yıl bakalım nasıl olacak. Allah kirada oturanlara yardım etsin.
cehape zihniyeti çok para harcıyor. halbuki kirada oturmayıp sokakta yatsalar ve haftada 1 gün yemek yeseler para biriktirebilirler. avrupada bir suru homeless var türkiyede niye yok? çünkü herkes evde kalıyor. demek ki ekonomi çok iyi.
geçinilir. ben geçiniyorum. hatta benim eşime patronu tam maaş bile vermiyor ve kiradayız ama aylık 3000 lira birikim yapıyoruz. ayrıca 3 de çocuğum var. azıcık tutumlu olursanız her şey mümkün.
