sadece birkac edebi eser okusaydim okudugum en guzel eser derdim ama ne mutlu ki okudugum en guzel eser olmadigindan emin olabilecek kadar cok okudum. iste tam da bundan mutevellit okudugum yeralti edebiyati denemesi niteligi tasiyan siradan bir roman.
Israrla insanlara hediye ettiğim kitap.
Kaç kere satın aldım kaç kere herhangi bir sayfasını açıp okudum bilmiyorum.
Hikaye gayet güzel neyin eleştirildiğini anlamıyorum.
Çeşit çeşit kültürden yerden farklı farklı insanlar ve hayatlardan bahsedebilen haklarında kitap yazan tek bir adam. Belki 5 kişinin fikirlerini zihinlerine düşen saçmalıkları birleştirip yazabileceği yazıyı tek bir kişinin genç yaşında ve ilk kitabında toplamış olmasını kıskanıyorsunuz.
Başında biraz okuyup devamını okumaktan vazgeçtiğim kitap. Bana hikayeyi anlat kardeşim ya.
Sayfalarca bunların hayattan nefret edişini ve ölmek istediğini okudum içim daraldı. Bi duyguyu uzun uzun sürekli afilli cümlelerle uzatınca sıkılıyorum ben ya. Harbi girişi çok sıkıcı 24. Sayfada bıraktım. Sen hikayeyi anlat biz hissederiz zaten duyguları.
Aynı şeyi bir zamanlar çok övdükleri bukre kitabında da yaptım. Adam saatlerce afilli cümlelerle aşkın tanımını falan yapıyordu aşırı sıkıcıydı. Onu da yarıda bırakmıştım.
Hikayeyi anlatmaya kaçıncı sayfada başlıyor söyleyin de devam edeyim bari. Övenler öyle bir övüyor ki yemin ederim merak ediyorum ama kaldığım yerden okumaya başlar başlamaz içim daralıyor. Atlaya atlaya bile okuyamıyorum. Atladığım yerde yine iç bunaltıcı duygu oluyor.
(bkz.) Kinyas'ın Yolu. Hakan Günday'ın En Kaliteli Eseridir Aslında Tüm Eserleri Kalitelidir. Bu Kitabı Beğenmişseniz ''Piç'' Adlı Kitabınıda Beğeneceksiniz Şiddetle Tavsiye Ediyorum. yıllar önce zorlukların içinde ablam balkonda okuyordu bende balkondaki hamakta uyur gibi yapıp onu dinliyordum dünya çok garip. Duygulandım.
Okuduğum günlerde beri daha az konuşmamı sağlayan kitap, o günlerde bırakmıştım yüzeysel sohbet yapmayı.
Acı' nın kederin ne olduğunu aynı zamanda kitap'dan öğrendim, boşvermişliği... doyumsuz zevklerin sınırda yaşandıktan sonra, asıl geriye kalanların hissedilen duygular olduğunu.
impalayı, fil dişi sahillerini, uyuşturucuyu, ölümü, bir otel odasında ki kadınla yatmayı hep bu kitap'da öğrendim.
okurken yorulduğum nadir kitaplardan. çok fazla " ben seni üzerim kızım ben orospu çocuğuyum!!!!!!" tavrı hakim kitapta. o denli yıkılmışlığı kaldıramadım herhalde. hangi karakter hatırlamıyorum, evi ailesi gayet düzgünken her şeyden vazgeçip avareliği seçiyor. belki kendini bulamıyordur, kendi değildir ailesinin yanında. şu iyi aile kızı/erkeği olup içinde aslında psikopat yatan tiplerdendi kitaptaki de. derinine dalamadım kitabın kendimi bulamadım o yüzden zor geldi bana. sonlara doğru çekici gelmeye başladı, ne olacağını merak etmiştim ama bırakmıştım.
sonra oda arkadaşım istedi kitabı verdim, onda kaldı. buradan oda arkadaşımın karakterine saydırmak isterim müsaadenizle.
Türk edebiyatının en büyük sahtekarlıklarından. Baştan sona özgünlükten uzak, amiyane, salt retorik, ajitasyon. "yha beğeni göreceli tmm.s" deyip de kolaya da kaçılmaz, gadamer okuyun azıcık. Ağlak romantiklerin samimiyetsiz el kitabı.
Allahım vurun beni. Allahım öldürün beni. Kâğıt israfı desem çok mu ağır olur diye düşünüyorum, yok lan olmaz. Çöp amınakoyayım. Koca bir çöp.
30-40 sayfa boyunca bu iki dingilin hayattan ne kadar nefret ettiğini, insanların ne kadar iğrenç olduğunu, dünyadan ne kadar tiksindiklerini falan anlattı herif. Lan olaya girsene bi. Olay ne anasını satayım. Yok afrikaya gidiyorlar orada bi esrar muhabbeti, yok hapishaneye giriyorlar orada bi nefret saçma ergenliği. Ergen kitabı len bu. Bunu beğenen adamın kütüphanesi wattpad çöplüğünden ibarettir.
sırf buraya uzun uzun döşemek için bile bitireceğim bu kitabı. Asıl bitirme sebebim o olmayacak ama bunu da yapacağım. iğrendim lan.
lakin bu kitap haddinden fazla şişirildi. türkiyede bir kitap haddinden fazla şişiriliyorsa bu kitap çöptür. çünkü türk insanının entelektüel seviyesi arzın dibinde. eh, bu seviyedeki kütlenin şişirdiği kitap da iyi olmaz.
bir kitabın şişirilmesi onun kötü olduğunu göstermez. oğuz atay'ın tehlikeli oyunları'ı, tutunamayanlar'ı şişirildi. kürk mantolu madonna da. bunlar dandik kitaplar mı, değil. kinyas ve kayra da çok iyi bir romandır. şişirilmesi, bence onun zaten belli bir kalitede olduğunu gösterir. bok gibi bir kitabı durduk yere bu kadar insan övmez sonuçta. messi şişiriliyor, peki messi kötü bir futbolcu mu, hayır en iyisi. ama örnek veriyorum dentinho'nun hiç şişirildiğini görmedim ben. çünkü iyi bir futbolcu değil. iyi şeyler övülür, şişirilir. kötü şeyler ise revaçta olamaz.
"bok gibi bir kitabı durduk yere övmez insan sonuçta"
insanımız tam da bunu yapıyor işte. durduk yere över, gösteriş için okur veya okuyor izlenimi verir. mesela ben açık açık söylüyorum; bu romanları okumak vakit kaybı. ve ben roman okumuyorum. bununla da gurur duyuyorum.
messinin kalitesi tartışma götürmez şekilde açıktır. oysa bu kitaplarınki öyle değil. fark burada.
