ilk gençlik yıllarımda * birisiyle dalga geçme, birinin hatasına doya doya gülme işini ağız tadıyla yapamamış olmama sebep olan anne cümlesidir. ne zaman biriyle dalga geçmeye kalksam annemin parmak havaya kalkar, kaşlar çatılır ve "kınama başına gelir, hııı" denirdi. sonradan bana alçakgönüllü falan dediler, yok anam yok durumumun alçakgönüllü olmakla alakası yok. anne korkusu ve o iki kelimenin bünyede yarattığı korkudandır kimseleri kınamama hallerim!
