Genel olarak bu ikisini taşıdığımı düşünmememe rağmen bazen ara sıra nadiren ayda yılda bir de olsa davranışlarımda bunların etkisini sezinliyorum. insanı kendisinden soğutacak türden bir şey. En büyük korkularımdan birisi.
beynin ve vicdanın kullanımını önleyen iki kötücül huydur. hele ki, bu kötücül huylar, cehaletle harmanlanıp bir ülkenin başına çöreklenmişse, vay o ülkenin haline !
bir insanın en büyük zaaflarından. ne korku, ne nefret, ne cehaletten değil bu hastalıklı bir düşünce hepsi bu şeytan vesvesesi gibi. nereden biliyorum? kendimden biliyorum bende fazlasıyla vardı bu ikisinden şimdi kurtulmaya çalışıyorum yolda biri omuz atsa pardon diyorum, bir hata olsa kendime dönüp bakıyorum, kimseye kin tutmuyorum
insanların birbirini anlamamasını, birbirine düşman olmasını sağlayan iki aşağılık durum. ve günümüz insanında oldukça var. bu ilkel insanın bir hastalığı değildir. bu ilkel insanla modern insan arasında sıkışmış kişilerin bir özelliğidir.
