Nedense bugün üzerimde ağır bir yükünü hissettiğim. Sorunum bu. Aylardır insanlarla neden konuşamadığımın, neden onlarla muhabbet edemediğimin nedeni kin dolu olmammış. Onların gereksiz değerlerini hiçe sayacak kadar manyadığımın farkına vardım bugün. Öyle zor durumdaydım ki anasını satayım, ben bile bi ara şizofren oldum diye paranoyaklaşacaktım. Kinmiş nedeni, bildiğin kin. Boğazıma kadar hissediyorum artık.
Hayat bize tekmeyi vurdukça kin doluyoruz, hak edene de hak etmeyene de fark etmez. içimizdeki üzüntünün acısını başkalarından çıkarıyoruz, aslında ne kadar yanlış.
