Türkiye'de yetiştirilen meyve ve sebzeler bizi öldürmediyse o patatesler de öldürmez. Fakat şöyle bir durum var ki; neden her geçen gun ekonomik olarak büyüdüğü iddia edilen bir ülke neden yıllardır iç savaşla uğraşan, birçok vatandaşının terkettiği bir ülkeden patates alıyor? işte bunu biraz sorgulamak gerek, yerse.
teyibin türkiyesinin tarımının, aslında ülkenin düştüğü içler acısı hali gösteren durumlardan sadece biridir.
bir de biz kavgalı olduğumuz bir ülkeden nasıl ithalat yapıyoruz ki ? malum, akabe döneminde beklenir.
allahın işi.
bilinen bir gerçek ki yıllar süren savaşlar kıtlığa neden olur çünkü yerleşik düzen ve ekip dikecek eleman kalmadığı gibi düşman, hasmını teslime zorlamak için gıda kaynaklarını da hedef alır. oysa ki 7 yıldır iç savaşla uğraşan suriyeliler patatesi kendilerine yetecek kadar üretmekle kalmayıp bir de satacak hale gelmişler.
üzerinde de kimyasal sos var.
mmmh dadından yinmez.
bu patates özellikle göz çevresi kırışıklığı yaşayanlar,
sivilce problemi olanlar ile prostat sorununa çok iyi gelir,
ihtiva ettiği kimyasal bileşenler tam bir doping etkisi yaratır.
kızartırlen çok kızgın yağa atarsanız minik atom bombası etkisi yaşatır.
içinde bulunam sülfitisikosin çok faydalıdır.
ulan nerelere düştük bee hiç ürettiğimiz bişey kalmadı nasıl olacak bilmirem. bu filmin sonu traş bu şekilde ülke mi yöetilir. yıllardır hep aynı hikaye, memleket hep iyiye gidiyormuş. biz bu türküyü yıllardır dinliyoruz, artık bıktık.
Doğal seleksiyonu akla getiren durum. Halk demek ki memnun bunlardan. Halk üretim istemiyor, ithalat istiyor. Gıdaların sağlığı bizim için önemli değil diyor.
