Biriyle diyolog kurunca kontrol senden çıkıyor çünkü. Aynısı twitter veya burada takılınca da oluyor. Malın tekinin yazdığı saçma salak bişeyi kafana takıp etkilenip hayatını karartabiliyorsun.
Benim. Bir zaman oluyor ve kimseye tek bir cümle dahi sarfetmek istemiyorum. Böyle yalnız başıma akşama kadar sessiz kalmak istiyorum. Kafayı toplayıp tekrar başlamak üzere diyerek izole oluyorum.
dinlenmeye ihtiyaç duymaktandır. hayatın kargaşası zaman zaman çok yoruyor insanı. bazen kendi kabuğuma çekilip rahatlamak ve kimseyle konuşmamak istiyorum.
Sadece kendini dinlemek hemen herkesin ihtiyacıdır ama Çok uzun sürmesi de depresyon belirtisidir. Kararında olmalı. Yapı itibariyle insan en nihayetinde sosyal bir varlık, yüzeysel de olsa paylaşımlarda bulunmak şart.
Ruhsal sorunlarınız, sosyal yaşantınızı etkilemeye başlamış.
Acilen o sizi olumsuz etkileyen çevreden uzaklaşmanız gerekiyor.
En azından kere denemelisin.
Bırak ne halt ederlerse etsinler.
Sen uzaktan izle .
Emin ol pamuk gibi olup rahatlayacaksın. Bi dene.
cidden çoğu insanla muhatap olmaya gerek yok.
daha çok kahkaha, espri, şamataya maruz kalmaya gerek yok.
motorların her yerden fırlamasını tedirgince beklemeye gerek yok.
metrodan inerken insanların tepesine binmesini beklemeye gerek yok.
hıyarın tekinin sen sıradayken önüne geçmesini seyretmene gerek yok.
yaşlılara yer vermeyen saygısız gençlerle karşılaşmana gerek yok.
o kadar çok saygısızlık, ince düşüncesizlik, egoistlik var ki... bazı insanlar sırf karşısındaki sinirlensin de güleyim diye damara basmaktan keyif alıyor.
bir şey paylaşmadığın, yolda görünce selamlamamayı ya da soğuk davranmayı marifet sayan uzun süreli sahte arkadaşlar var.
cidden bu kadar saçmalık arasında biriyle konuşmaya gerek duymaz insan. çekilirsin evine, online ya da part time bir iş bulursun, kafanı dinlersin.
goethe haklı işte, öyle hissediyorsun ki bu saçmalıkların ortasında acıyan iyiliğini, canın sıkılıyor.
modern zaman dramı. mutlu yahut mutsuz herhangi bir duyguyu doruklarda yaşarken bile paylaşabilecek tek bir insanın varlığından mahrum olma durumu. kimsenin gerçekten yaşadığım hiçbir duyguyu önemsediğini hissetmiyorum. kendimle dertleşiyor, kendimle seviniyorum. sevince haset eden insan da çok. keşke paylaşabilecek biri olsa diyorum. sonra hatırlıyorum; paylaştığım tek insanın da beni defalarca yalanlarla uyutmuş olmasını düşünüyor, düşündükçe üzülüyor, acılara boğuluyorum.
Kafa dinlemek istemenin en güzel halidir lakin bunu anlatabilmek sanatı falan mı var? ben mi anlatamıyorum anlamadım.
Gurbette Hiç arayıp sormayanların döndükten sonra yapışmalarına ayar oluyorum.
Kafa dinleyecem kafa salın insanları illa kalp mi kıralım?
Konuşma istemiyorsan. iyi değilim o yüzden insanlardan uzak duruyorum diye de kimseye zinhar açıklama yapma. Bugün Gül eğlen insanlarla, yarın istemiyorsan yüzlerine bile bakma. Bir soğuk bir sıcak. Böylesi yaranıyor unutma.
