Bir zamanlar şöyle ya da böyle dinleyebildiğim saçma insanlara dayanamıyorum meselâ.
Zırvaları, atıp tutmalarî, boş beleş muhabbetleri, acınası egoları...vs
En çok da aptallara hiç toleransım kalmadı.
Kendimi zorlamıyorum, ya konuyu kapat diye gürlüyorum ya da kalkıp gidiyorum.
Hiiiç uğraşamam artık.
Yeter ulen! Ömrümü yediniz!
insana zaman zaman gelen ruh halidir. öyle bir zaman gelir ki herkesin lafı batar; her şey çekilmez, tahammül edilemez hale gelir.
hiç durmadan konuşan, sürekli soru soran, her şeye müdahale eden arkadaşınıza "sus artık yeteeer, yalnız bırak beni!" demek istersiniz. hani diyemezsiniz, ama usulca uzaklaşırsınız yanından.
bu durumun çareyiyeganesi yalnız kalmaktır.
Çünkü Ortadoğu insanı üstüne vazife olmayan herşeye karışır. Çünkü Ortadoğulu sorular sorarak insanların özeline girer. Eğer siz cevaplae verirseniz bu cevaplar aleyhinize dedikodu olarak döner.
Onun için aklı başında birçok insan kimseye tahammül edemez. Çünkü buralarda aklı başında insana rastlanılmaz.
Karşındakinden saygı görmeyeceğini bilerek nasıl zorla iletişime geçebilirsinki?
Ara ara gelen durum. Espriyle söylenen sözlere, halimin vaktimin sorulmasına, yüzüme bakılmasına, gülümsenmesine hiçbir şeye tahammülüm yok ve beni kendiyle konuşmak zorunda hissettiren insanlar biraz daha üzerime gelirlerse biliyorum ki nefes alamamaya başlayacağım. Bu konuyu doktoruma anlattım ama o zaman bu kadar ağır değildi. Bildiğin nefes alamıyorum insanlar üzerime geldiğinde. Kaçmaktan yoruldum. Gülümsemekten yoruldum. Yorulmaktan yoruldum.
Tahammül edemiyorum.
Psikiyatrlara göre tahammülsüzlük hastalığıdır. Türkiye'de birçok insanda mevcuttur. Toplu taşıma araçlarında vb. ortamlarda tatsızlık olması, tartışmalar, , işyerlerindeki stres vb. durumlar bundan kaynaklanır.
