insanın başına gelen en büyük yıkımdır kimseye güvenememek, ne oldu da güvenemiyorum kimseye, ne kadar tanıyorum ki insanları ? karanlık taraflarını görüyorum hep.. hiç mi güvenilecek insan yok, herkes kötü mü ? karşılaştığımız, hayatımıza giren insanlar mı sebep?
insanların güvenlerini huncarca harcayan insanların kendilerine bir artistlik kazandırmak için edindikleri davranış biçimidir. Aslında en güvenilmez olanlar bu sözü söyleyenlerin ta kendileridir.
Her seferinde bir kez daha beni ittikleri şey.
Herkese güvenecek gibi olurum bi, ama güvenemem. Çünkü bilirim, eskiden de çok sarsıldı güvenim. Sonra sonunda bir şey olur, yine mi ulan derim, yine mi? Ben hiç mi kimseye güvenemeyeceğim diye düşünürüm. Güvenemeyeceğim sözlük, güvenemeyeceğim...
iktisat dersi okumuş herkesin vardığı sonuçtur. (bkz: homo economicus) kavramını öğrendiğinde, insan aslında bildiği bir şeyi hatırlamış olur. insan egoist bir varlıktır, her durumda kendisine maksimum fayda sağlayan seçeneğe yönelir, bu içinde vardır. böyle bir durumda kime güvenebiliriz ki?
her şeyden şüphe etmekten dolayıdır. sorun varsa sorun çözülmeli ve gerektiği ve uygun olduğu ölçüde güvenmek gereklidir. güven, insan ilişkilerinin daha iyi olmasını da sağlayabilir.
