Bendeki sorun. Binbir güzel kız geçiyor yanımdan. Arkadaşlarım hakeza oyle ama bende hiçbir şekilde arkasından gideyim tutayım ellerinden Geleceğe yelken açalım düşüncesi falan yok. Sanki ben türünün son örneği gibiyim. Çok enteresan. Aşk duygumu almışlar gibi.
benim aşık olduğum tek kız 1 inci sınıftaki Selma. mısır püskülü gibi saçları vardı selman'ın. aşkale posta müdürü'nün kızıydı. onunla tenefüslerde okula yakın olan bizim lojmandaki eve doğru el ele koşar annemin hazırladığı salçalı ekmek dilimini kaptığımız gibi geri okula dönerdik koşarak. bir okul yılı böyle geçti. o yaz tatil de çok güzeldi onunla.. yaz sonunda babasının tayini başka bir ilçeye çıktığı için ayrılmak zorunda kaldık. ayrılığına çok üzüldüm. hatta anneme saf dille " oltu aşkale'den çok uzakta mi?" diye sormuştum. uzak gelmişti. zaten ertesi yıl da benim babamın tayini çıktı edirne süloğlu'na.
Kimse masum değil. Uğruna depresyona girdiğiniz, aşk şiirleri okuduğunuz kız hipergamik alfasıyla ilgili mide bulandırıcı hayallere illa ki dalıyordur, yalan mı? Bunu bilen bir erkek nasıl olur da aşık olabilir, romantik hayaller kurabilir ki? Çok enteresan.
