kendi değerinizi kendiniz yaratırsınız.
siz kendinize saygı duyacak ve bu saygıyı okuduğunuz kitaplarla, diksiyon ve hitabet yetinizle; duruşunuzla göstereceksiniz.
en önemli şey duruştur.
ve gülümsemek arkadaşlar.
insanlar buna hasret. yaralara sargı olun, derman olun, ilaç olun.
sarılın insanlara.
bakın nasıl bırakıyorlar kendilerini.
tolstoy'un insan ne ile yaşanır kitabını çok eleştiririm.
sevgi neye yeter diye çokça sorarım.
ancak bilirim ki, sevgi her şeye yeter arkadaşlar.
vallahi yeter. billahi yeter.
siz gerçekten sevmeyi bilin.
bilin.
3 kuruşluk insana 5 kuruş değer verirsen kalan 2 kuruşlaahahahaha. Siktir edin olum böyle şeyleri insanın insan dostu olamaz. Alın size benden özlü söz aq 30 yıl sonra viral olur.
Ne takıyorsunuz sizden öncesi, sonrası ya da sizin dışınızdakilerin size ne hissettiklerine?
Siz de birilerini sevmiyorsunuz, siz de birilerine değer vermiyorsunuz, birilerine nankörlük edebiliyorsunuz? Bunun hesabını kimseye vermiyor iken insanlar size neden versin?
Böyle hissedenler, ya çok bencil veyahut şarlatan bir zırlak. Realist insanların böyle ikinci/üçüncü şahıs duyguların otopsisini yapıp üzerine düşünecek nevrotik saatleri yoktur
Yalnız kalıp olgunlaşmanızı sağlar.
Daha çok kitap okur, dizi izler, film izler, sessizlik bulur, sakinleşirsiniz.
Yalnızlık çoğu insana tercih edilir bir durumdur.
Beklentisinin yorduğu, beklentisizliğinin güçlü kıldığı eylem.
Şahsen ben hayatım boyunca, ailemden başka kimseden değer beklemedim. Çünkü hem fiziksel olarak hem de psikolojik olarak onların eseriydim ve onların gurur duymasını istedim.
Diğer insanlar... değerler kalıcı değil. Kendiniz olabilmek en büyük başarı. Olgunlaştıkça, değer görmenin değil değer vermenin önemini anlıyorsunuz.
Önemli olan sizsiniz. Geri kalan her şey sizin önem verdiği kadar.
