her daim nesne olup öyle kalma, bir türlü esas öğe olamama durumu. sürekli olarak başkalarının hayatlarıyla ilgili tercihlerinin sonucuna katlanmak, "benim" denilebilecek bir hayat sınırı çizememek, süreklilik arz eder şekilde sevebilmekten korkmak, korkuların üzerine giderken daha bir geri adım atmak, bir gün bir hayatta özne olabilme umudunu garip bir şekilde kaybetmeme durumu.
birinin hayatında figüran olmak acısının başka bi ifadesi.
onun yanındasındır. sarıldığı, öptüğü sensindir fiziksel olarak. ama gözlerinde başkası vardır. bi hayalet bi siluet. ve sen anlarsın. sana özneliği atfediyor hareketlerinde ama asla ellerine bırakmıyor onun dayanılmaz sarhoşluğunu.
zordur kısaca. kopamaz iki tarafta ama pamuk ipliğindedir zaman zaman yaşananlar.
başkasının nesnesi olmaktır. ve yüklem geçişli olur. yüklem geçiştikten sonra ancak ve ancak başkasının bağlacı olabilirsin. cümleden çıkarılsan bile anlamda değişme olmaz.
melankolik görünen cümle. insan önce kendi hayatının öznesi ''kendisi'' olabildikten sonra bunu sorun etmez, zaten birileri hayran olunasıca kişiliğini özne yapacaktır.
