sonuçta korkak olan insandır. 'ben kimseden korkmam sadece allah'tan korkarım' şeklinde rakiplerine gözdağı vermek isteyen insanlardan kimse korkmaz. hele karşındaki ateistse dayağı yedin işte.
valla eğer bunu bir ateist söylüyorsa, o şahıs direkt allah´ın olmadığını düşüneceği için, sadece allah´tan korktuğunu söyleyen şahsın sonuçta kimseden korkmayan, korkusuz olarak addedilmesi gerektiği çıkarımını bünyesinde taşıyan bir söylem.
gerçek mü'minin taşıması gereken vasıflara haiz olan kimsedir.
dünyalık beklentiler içine girerek eğilip bükülen, taviz veren ve dünyalık sembollere bel bağlayarak, hem kendine zulmeden hem de eğildiği insana zulmeden insanlar islamiyetin özüne ne kadar vakıf olabilmiştir, işte orası tartışmalıdır.
ademoğluna tevazu yakışır.
rabbin huzurunda aşkla bükülen beller ve idrakle yoğrulan özlem dolu zihinler ne de yakışır insana...
not: mevzu bahis edilen profil, tasavvuf atmosferi değildir.
'hiç bir zorlukdan korkmam çünkü allahım bana yardım eder. ama günah işlemem çünkü allah beni cezalandırır' iç sesine sahip bireyin duygularını anlatmayak için seçtiği kelimelerdir.
fakat bu üstinsan davranışıdır. günlük hayatta görmemiz cidden zordur. korkunun asıl kaynağı cehalettir. bilgi olarak onun bunun yorumunu benimsiyorsan hiçbir şey bilmiyorsun demekdir.
